Muhabir
New member
ABD, akınları üstüne alan El Kaide’ye hami olduğu sebebi öne sürülerek o devirde iktidarda olan Taliban’a karşı, 2001’de işgal ettiği Afganistan’dan taarruzların yıldönümüne günler kala çekilmiş durumda. birebir vakitte Afganistan’da, NATO güçlerini de yanına alarak senelerca savaştığı köktendinci Taliban’ın idaresi ele geçirmesine yeşil ışık yakarak. Yani 20 yıllık bir silbaştan…
11 Eylül hücumları dünyayı şoke eden bir planla düzenlendi. Birden fazla Suudi vatandaşı olduğu belirtilen 19 hava korsanı, kaçırdıkları dört uçakla New York’ta Dünya Ticaret Merkezi’nin İkiz Kuleleri’ne, Washington’da Pentagon binasına atakta bulundu. Bir öteki kaçırılan uçağın ise Pensilvanya üzerinde yolcuların hava korsanlarına müdahalesi sırasında düştüğü belirtildi. Bazıları Amerikan F-16’ları tarafınca düşürüldüğünü savundu. Uçakların binalara çarpış anı, yaşanan dehşet, trajedi, şok imgeleri belleklere kazındı…
‘BİTMEYEN SAVAŞLAR’
Hücumların ardında Amerikan zımnî servislerinin olduğu, cihatçı kümeleri yönlendirdiği, bu ataklarla işgallere münasebet yaratıldığı tezlerini içeren teoriler ise hâlâ birinci günkü üzere gündemde.
yıllar uzunluğu Ortadoğu coğrafyasında emperyalist siyasetlere soyunan, İslamcılarla işbirliğiyle “yeşil kuşak” projesini alana süren Washington, bu defa kendi topraklarında kökenini kendi yarattığı canavar tarafınca vurulmuştu. 11 Eylül akınlarının gerisinden, Bush periyodunun “terörle savaş, önleyici saldırı” üzere dünyada şiddet döngüsünü daha da artıracak doktrinleri peşi sıra geldi. Afganistan’da Bin Ladin liderliğindeki El Kaide’ye karşı operasyonlar sürdüren ABD, insan haklarını hiçe saydı. bu vakitte bir hayli kişi Afganistan’da kuşkulu olduğu sebebi öne sürülerek ABD güçlerince yakalandı, bir kısmı zımnî uçuşlarla, “kara delik” olarak da isimlendirilen diğer ülkelerdeki gözaltı merkezlerine gdolayıldü. Birçoğu yargılama olmaksızın Küba’daki Amerikan üssü Guantanamo’daki tutsak kampına konuldu, ki birçok bırakılsa da memleketler arası reaksiyonlara rağmen hâlâ buradaki cezaevi kapatılmış değil. Makus muamele, azap haberleri birbirini izledi. ABD liderliğindeki koalisyon güçlerinin Afganistan’da El Kural ve Taliban’a yönelik hava taarruzlarında bir epeyce kere siviller amaç oldu.
Afganistan’dan daha sonra ABD’nin işgal atağının adresi Irak’tı. Uydurma deliller üzerine oturtulan işgalde, ABD’nin muhafazakâr Cumhuriyetçi Bush idaresine en büyük dayanağı veren ise Emekçi Partili Blair liderliğindeki İngiliz hükümetiydi. ABD’nin bir manada “bitmeyen savaşlarının” perdesi oldukçatan açılmıştı. “Büyük Ortadoğu Projesi” Washington’da kulislerden çıkıp aleni konuşuluyordu. ABD güçleri bölgeye yığınak üzerine yığınak yapıyor, konuşlanma genişliyordu…
Saddam Hüseyin’in devrilmesiyle bir arada güç zengini, stratejik pozisyondaki Irak’ta bölünmüş yapı düzgünce kendini gösterdi. Afganistan’da barınan El Düstur üzere köktendinci örgütler bölgedeki kaos, istikrarsızlık ortamıyla bir arada Ortadoğu, Afrika’nın kimi bölgelerinde daha geniş aktiflik imkânı buldu.
ÇİN’E ODAKLANMA…
ABD, Obama periyodunda Pakistan topraklarında Bin Ladin’i öldüren operesyonu düzenlerken köktendinci El Kaide’nin yeni versiyonları IŞİD şemsiyesi altında toplanıyordu. Batı dünyasında İslamofobi artıyordu. Lakin Bush daha sonrası Obama periyodunda strateji, artık yoğunluklu askeri müdahaleden fazla iç karışıklıkları alevlendirerek bölgede ABD’nin hayli geniş bir konuşlanmaya gerek duymadan, daha küçük varlıkla fakat bu kere “vekâlet güçler” aracılığıyla aktiflik sağlama dileğiydi. Tıpkı Suriye’de olduğu üzere. Libya, Mısır’daki gelişmeler de keza…
Obama’nın aslında hedeflediği fakat tam uygulayamadığı stratejisi Ortadoğu’daki aktifliği askeri olarak azaltarak Çin vurgusuyla Asya-Pasifik’e yönelmekti. Halefi Trump, “Dünyanın jandarması değiliz” diyerek Irak ve Afganistan’dan kısmi çekileceğini duyururken o da Çin’e baskıyı artırıyordu.
ABD’de Obama devrinin Lider Yardımcısı, şimdiki Beyaz Saray’ın mesken sahibi Biden da Trump periyodunda başlayan Taliban’la müzakere adımlarına yeşil ışık yaktı. Afganistan’dan, tenkitlerin merkezindeki kaos tablosunda tahliye ve çekilmenin akabinde, Washington’ın 20 yıllık Afganistan müdahalesine son veren önder oldu. Onca yıldır yapılan devasa askeri harcamalara işaret etti, El Esas tehdidinin azaltılmasıyla Afganistan’a müdahale münasebetlerinin artık ortada olmadığına değindi.
ABD’nin bölgeden tam olarak elini eteğini çektiğini söylemek ise güç. Birtakım Amerikan basınına yansıyan haberlere bakılırsa, CIA üzerinden bilhassa insansız hava araçları üzere sistemlerle gerek Ortadoğu gerekse Sahel bölgesinde bilinmeyen üslerle varlığını sürdürme peşinde… Washington’ın global güç gayretinde girdiği bu savaşlarda galip çıkamadığı ya da teknoloji, uzay çağıyla birlikte daha farklı bir dünyaya hazırlık da olmak üzere içine kapanarak güç toplama gayesinde olduğu tarafındaki tartışmalar süredursun Washington’ın gelecek periyot stratejisinin merkezinde Pekin’le rekabet olduğu ortada.
11 Eylül hücumları dünyayı şoke eden bir planla düzenlendi. Birden fazla Suudi vatandaşı olduğu belirtilen 19 hava korsanı, kaçırdıkları dört uçakla New York’ta Dünya Ticaret Merkezi’nin İkiz Kuleleri’ne, Washington’da Pentagon binasına atakta bulundu. Bir öteki kaçırılan uçağın ise Pensilvanya üzerinde yolcuların hava korsanlarına müdahalesi sırasında düştüğü belirtildi. Bazıları Amerikan F-16’ları tarafınca düşürüldüğünü savundu. Uçakların binalara çarpış anı, yaşanan dehşet, trajedi, şok imgeleri belleklere kazındı…
‘BİTMEYEN SAVAŞLAR’
Hücumların ardında Amerikan zımnî servislerinin olduğu, cihatçı kümeleri yönlendirdiği, bu ataklarla işgallere münasebet yaratıldığı tezlerini içeren teoriler ise hâlâ birinci günkü üzere gündemde.
yıllar uzunluğu Ortadoğu coğrafyasında emperyalist siyasetlere soyunan, İslamcılarla işbirliğiyle “yeşil kuşak” projesini alana süren Washington, bu defa kendi topraklarında kökenini kendi yarattığı canavar tarafınca vurulmuştu. 11 Eylül akınlarının gerisinden, Bush periyodunun “terörle savaş, önleyici saldırı” üzere dünyada şiddet döngüsünü daha da artıracak doktrinleri peşi sıra geldi. Afganistan’da Bin Ladin liderliğindeki El Kaide’ye karşı operasyonlar sürdüren ABD, insan haklarını hiçe saydı. bu vakitte bir hayli kişi Afganistan’da kuşkulu olduğu sebebi öne sürülerek ABD güçlerince yakalandı, bir kısmı zımnî uçuşlarla, “kara delik” olarak da isimlendirilen diğer ülkelerdeki gözaltı merkezlerine gdolayıldü. Birçoğu yargılama olmaksızın Küba’daki Amerikan üssü Guantanamo’daki tutsak kampına konuldu, ki birçok bırakılsa da memleketler arası reaksiyonlara rağmen hâlâ buradaki cezaevi kapatılmış değil. Makus muamele, azap haberleri birbirini izledi. ABD liderliğindeki koalisyon güçlerinin Afganistan’da El Kural ve Taliban’a yönelik hava taarruzlarında bir epeyce kere siviller amaç oldu.
Afganistan’dan daha sonra ABD’nin işgal atağının adresi Irak’tı. Uydurma deliller üzerine oturtulan işgalde, ABD’nin muhafazakâr Cumhuriyetçi Bush idaresine en büyük dayanağı veren ise Emekçi Partili Blair liderliğindeki İngiliz hükümetiydi. ABD’nin bir manada “bitmeyen savaşlarının” perdesi oldukçatan açılmıştı. “Büyük Ortadoğu Projesi” Washington’da kulislerden çıkıp aleni konuşuluyordu. ABD güçleri bölgeye yığınak üzerine yığınak yapıyor, konuşlanma genişliyordu…
Saddam Hüseyin’in devrilmesiyle bir arada güç zengini, stratejik pozisyondaki Irak’ta bölünmüş yapı düzgünce kendini gösterdi. Afganistan’da barınan El Düstur üzere köktendinci örgütler bölgedeki kaos, istikrarsızlık ortamıyla bir arada Ortadoğu, Afrika’nın kimi bölgelerinde daha geniş aktiflik imkânı buldu.
ÇİN’E ODAKLANMA…
ABD, Obama periyodunda Pakistan topraklarında Bin Ladin’i öldüren operesyonu düzenlerken köktendinci El Kaide’nin yeni versiyonları IŞİD şemsiyesi altında toplanıyordu. Batı dünyasında İslamofobi artıyordu. Lakin Bush daha sonrası Obama periyodunda strateji, artık yoğunluklu askeri müdahaleden fazla iç karışıklıkları alevlendirerek bölgede ABD’nin hayli geniş bir konuşlanmaya gerek duymadan, daha küçük varlıkla fakat bu kere “vekâlet güçler” aracılığıyla aktiflik sağlama dileğiydi. Tıpkı Suriye’de olduğu üzere. Libya, Mısır’daki gelişmeler de keza…
Obama’nın aslında hedeflediği fakat tam uygulayamadığı stratejisi Ortadoğu’daki aktifliği askeri olarak azaltarak Çin vurgusuyla Asya-Pasifik’e yönelmekti. Halefi Trump, “Dünyanın jandarması değiliz” diyerek Irak ve Afganistan’dan kısmi çekileceğini duyururken o da Çin’e baskıyı artırıyordu.
ABD’de Obama devrinin Lider Yardımcısı, şimdiki Beyaz Saray’ın mesken sahibi Biden da Trump periyodunda başlayan Taliban’la müzakere adımlarına yeşil ışık yaktı. Afganistan’dan, tenkitlerin merkezindeki kaos tablosunda tahliye ve çekilmenin akabinde, Washington’ın 20 yıllık Afganistan müdahalesine son veren önder oldu. Onca yıldır yapılan devasa askeri harcamalara işaret etti, El Esas tehdidinin azaltılmasıyla Afganistan’a müdahale münasebetlerinin artık ortada olmadığına değindi.
ABD’nin bölgeden tam olarak elini eteğini çektiğini söylemek ise güç. Birtakım Amerikan basınına yansıyan haberlere bakılırsa, CIA üzerinden bilhassa insansız hava araçları üzere sistemlerle gerek Ortadoğu gerekse Sahel bölgesinde bilinmeyen üslerle varlığını sürdürme peşinde… Washington’ın global güç gayretinde girdiği bu savaşlarda galip çıkamadığı ya da teknoloji, uzay çağıyla birlikte daha farklı bir dünyaya hazırlık da olmak üzere içine kapanarak güç toplama gayesinde olduğu tarafındaki tartışmalar süredursun Washington’ın gelecek periyot stratejisinin merkezinde Pekin’le rekabet olduğu ortada.