Undertaker
New member
Ankara Büyükşehir Belediyesi, Ankara’nın yeme içme esnafına dayanak olmak hedefiyle siparişlerden kurul alınmayan ve üyelik aidatı bulunmayan Lezzet Ankara projesini başlatmış olduğunı geçtiğimiz günlerde duyurdu. Emel, pandemi ötürüsıyla masalarının yarısını kullanabilen ve paket siparişlerle işletmesini ayakta tutmaya çalışan esnafı, e-sipariş platformlarına ödediği kuruldan ve üyelik/reklam üzere platform masraflarından kurtarmak.
Esnafın ekonomik sıkıntıları sıralamasında platformların aldığı kurul ve var ise üyelik aidatları üzere dijital sarfiyat kalemlerinin ne kadar öncelikli olduğuna dair illa ki bir araştırma yapılmış olmalı ki bu biçimde bir proje kamu eliyle uygulanmaya başlamıştır diye düşünüyorum. Ben de bu yazıda bu kurulun en büyük kederlerden biri olduğunu var iseyıyorum. Belediye ve misal kamu kurumlarının rekabete açık piyasalara girmeleri, bu rekabet için ayırdıkları bütçenin toplumsal yararı daha yüksek ve yaygın işlere ayrılıp ayrılamayacağını tartışmayı da Ankara Büyükşehir Belediye Meclisi’ne bırakıyorum.
PLATFORMLARIN VAZGEÇİLMEZLİKLERİ NEREDEN GELİYOR?
Platform deyince aklınıza film/dizi izleyebileceğiniz servislerden ev-araba satışı yapılan, su sipariş edebileceğiniz servislere kadar onlarca farklı dijital platform gelir. Yıldan yıla hem farklı gayelerle kurulan platform sayısı birebir vakitte bunları kullanan insan sayısı, kullanma sıklığı artarken iddia edebileceğiniz üzere pandemi bu artışta dramatik bir kırılma yarattı. Kullanıcı/tüketici açısından fizikî olarak erişim imkanı kısıtlandığı yahut bu biçimdesi daha risksiz görüldüğü için tahminen de platform şirketlerinin 10 yılda yakalayamayacağı büyüme oranları 1 yılda geldi. Mümkündür ki insanlarda yerleşen daha fazla platform kullanma alışkanlığı da pandemi daha sonrası hayata geçiş başladığında kalmaya devam edecek.
Düzgün de yeri geldiğinde piyasadaki hâkim pozisyonlarını monopolleşme için kullandıkları kuşkusuyla soruşturmalar açılan bu devasa teknoloji şirketlerini bu kadar büyük yapan kim? Yanıtı, kullanan her bir insan, siz, yani ağ tesiri.
En sıradan haliyle platformların kullanıcıya birebir bağlı olması kararına tersten düşünerek de ulaşabiliriz. Yemek siparişi platformları örneği üzerinden gidecek olursak; bir platform hizmete açıldığını duyurur. Restoranlar, işlerini fiziki yer (masa sayısı) sonunun üstüne taşımak için bu platformlara üye olarak daha geniş tüketici kümesine menülerini sunar. Kullanıcılar da üye olup istedikleri yemekleri sipariş edebilir. Yani kullanıcılar şayet olmazsa bu platformlardaki restoran/hizmet arzı sonsuz sayıda da olsa platformlar varlığını sürdüremez. Salgın periyodunu bir istisna olarak kabul edersek platformları kullanmaya da tüketicileri zorlayan kimse yoktur. Kullanıcı, platformun kendine sunduğu seçenekler ile fizikî dünyada yapabilecekleri içinde bir seçim yapar. Platformu kullanmanın maliyeti bu örnekte olduğu üzere restoranlara yüklenir, restoranlar da çevrimiçi sipariş meblağlarını artırarak bir oranda bu maliyeti tüketiciyle paylaşır.
LEZZET ANKARA NASIL GÖRÜNÜYOR?
Şu an itibariyle web sitesi amatörce hazırlanmış hissi yaratıyor. Anasayfa dizaynından renk seçimlerine, kullanıcı panelinden arama özelliğine, restoran ayrıntı sayfalarının dizaynından yemek bilgilerina kadar aceleye getirilmiş bir kullanıcı orta yüzü ve site mimarisi görüyorum. Başka taraftan bu platformun erişimi pek kısıtlı. Çok kullanılan taşınabilir işletim sistemi marketlerinde uygulaması mevcut değil, yalnızca tarayıcı üzerinden ulaşılabiliyor. Sitenin ana menüsü yani navigasyonu sipariş vermek isteyen bir kullanıcı için alışılan bugünkü standartların epeyce altında. Kullanıcının bir şey araması bekleniyor, rastgele bir teklif düzeneği yok. Kullanıcı orta yüzü ve erişilebilirlik dışında kullanıcı tecrübesi ismine fazla bir şey söyleyemiyorum. Bilhassa hangi cins ödeme hallerini barındırdığı, satış daha sonrası takviyesi olup olmadığı üzere sıradan görünen ancak kullanıcı memnuniyeti, sadakat oluşturma açısından işin omurgasını oluşturan bu iki noktaya dair çabucak hemen yorum yapamıyorum.
Rekabete açık ve milyonlarca insanın her gün kullandığı çevrimiçi yemek siparişi platformu piyasasına âlâ niyetle fakat bu kadar amatörce girmenin karşılığı muhtemelen boşa harcanmış belediye bütçesi olacak ve bu proje ne kullanıcı ne de esnaf için güttüğü emeli gerçekleştiremeyecek. Ankara’da toplam kaç kişi yalnızca toplumsal dayanışma maksadıyla istediği (ve alıştığı) hizmet standartlarından vazgeçip bu platformu kullanacak? Daima birlikte bakılırsaceğiz.
Esnafın ekonomik sıkıntıları sıralamasında platformların aldığı kurul ve var ise üyelik aidatları üzere dijital sarfiyat kalemlerinin ne kadar öncelikli olduğuna dair illa ki bir araştırma yapılmış olmalı ki bu biçimde bir proje kamu eliyle uygulanmaya başlamıştır diye düşünüyorum. Ben de bu yazıda bu kurulun en büyük kederlerden biri olduğunu var iseyıyorum. Belediye ve misal kamu kurumlarının rekabete açık piyasalara girmeleri, bu rekabet için ayırdıkları bütçenin toplumsal yararı daha yüksek ve yaygın işlere ayrılıp ayrılamayacağını tartışmayı da Ankara Büyükşehir Belediye Meclisi’ne bırakıyorum.
PLATFORMLARIN VAZGEÇİLMEZLİKLERİ NEREDEN GELİYOR?
Platform deyince aklınıza film/dizi izleyebileceğiniz servislerden ev-araba satışı yapılan, su sipariş edebileceğiniz servislere kadar onlarca farklı dijital platform gelir. Yıldan yıla hem farklı gayelerle kurulan platform sayısı birebir vakitte bunları kullanan insan sayısı, kullanma sıklığı artarken iddia edebileceğiniz üzere pandemi bu artışta dramatik bir kırılma yarattı. Kullanıcı/tüketici açısından fizikî olarak erişim imkanı kısıtlandığı yahut bu biçimdesi daha risksiz görüldüğü için tahminen de platform şirketlerinin 10 yılda yakalayamayacağı büyüme oranları 1 yılda geldi. Mümkündür ki insanlarda yerleşen daha fazla platform kullanma alışkanlığı da pandemi daha sonrası hayata geçiş başladığında kalmaya devam edecek.
Düzgün de yeri geldiğinde piyasadaki hâkim pozisyonlarını monopolleşme için kullandıkları kuşkusuyla soruşturmalar açılan bu devasa teknoloji şirketlerini bu kadar büyük yapan kim? Yanıtı, kullanan her bir insan, siz, yani ağ tesiri.
En sıradan haliyle platformların kullanıcıya birebir bağlı olması kararına tersten düşünerek de ulaşabiliriz. Yemek siparişi platformları örneği üzerinden gidecek olursak; bir platform hizmete açıldığını duyurur. Restoranlar, işlerini fiziki yer (masa sayısı) sonunun üstüne taşımak için bu platformlara üye olarak daha geniş tüketici kümesine menülerini sunar. Kullanıcılar da üye olup istedikleri yemekleri sipariş edebilir. Yani kullanıcılar şayet olmazsa bu platformlardaki restoran/hizmet arzı sonsuz sayıda da olsa platformlar varlığını sürdüremez. Salgın periyodunu bir istisna olarak kabul edersek platformları kullanmaya da tüketicileri zorlayan kimse yoktur. Kullanıcı, platformun kendine sunduğu seçenekler ile fizikî dünyada yapabilecekleri içinde bir seçim yapar. Platformu kullanmanın maliyeti bu örnekte olduğu üzere restoranlara yüklenir, restoranlar da çevrimiçi sipariş meblağlarını artırarak bir oranda bu maliyeti tüketiciyle paylaşır.
LEZZET ANKARA NASIL GÖRÜNÜYOR?
Şu an itibariyle web sitesi amatörce hazırlanmış hissi yaratıyor. Anasayfa dizaynından renk seçimlerine, kullanıcı panelinden arama özelliğine, restoran ayrıntı sayfalarının dizaynından yemek bilgilerina kadar aceleye getirilmiş bir kullanıcı orta yüzü ve site mimarisi görüyorum. Başka taraftan bu platformun erişimi pek kısıtlı. Çok kullanılan taşınabilir işletim sistemi marketlerinde uygulaması mevcut değil, yalnızca tarayıcı üzerinden ulaşılabiliyor. Sitenin ana menüsü yani navigasyonu sipariş vermek isteyen bir kullanıcı için alışılan bugünkü standartların epeyce altında. Kullanıcının bir şey araması bekleniyor, rastgele bir teklif düzeneği yok. Kullanıcı orta yüzü ve erişilebilirlik dışında kullanıcı tecrübesi ismine fazla bir şey söyleyemiyorum. Bilhassa hangi cins ödeme hallerini barındırdığı, satış daha sonrası takviyesi olup olmadığı üzere sıradan görünen ancak kullanıcı memnuniyeti, sadakat oluşturma açısından işin omurgasını oluşturan bu iki noktaya dair çabucak hemen yorum yapamıyorum.
Rekabete açık ve milyonlarca insanın her gün kullandığı çevrimiçi yemek siparişi platformu piyasasına âlâ niyetle fakat bu kadar amatörce girmenin karşılığı muhtemelen boşa harcanmış belediye bütçesi olacak ve bu proje ne kullanıcı ne de esnaf için güttüğü emeli gerçekleştiremeyecek. Ankara’da toplam kaç kişi yalnızca toplumsal dayanışma maksadıyla istediği (ve alıştığı) hizmet standartlarından vazgeçip bu platformu kullanacak? Daima birlikte bakılırsaceğiz.