Gücün ve ateşin balerini Lupe Serrano 92 yaşında öldü

B-Boy

Global Mod
Global Mod
Rudolf Nureyev ile dans eden ve nesiller boyu dansçı yetiştiren eski bir Amerikan Bale Tiyatrosu başbalerini olan Lupe Serrano Pazartesi günü Syosset, New York’ta öldü. 92 yaşındaydı.

Damadı Robert Chasanoff, sebebin Alzheimer hastalığından kaynaklanan komplikasyonlar olduğunu söyledi.

Küçük bir güç merkezi olarak Bayan Serrano, virtüöz tekniği, çelik gibi gücü ve coşkulu bir sahne kişiliği ile seyirciyi büyüledi. 1953 yılında baş dansçı olarak katıldığı toplulukta geçirdiği 18 yıl boyunca klasik ve modern koreografilerde ustalaştı.

O zamanlar Amerikan balesi hala Küba, Rusya ve Avrupa’nın başka yerlerindeki dansçılar tarafından belirlenen teknik standartları yakalıyordu – Bayan Serrano’nun ilk eğitimi Şili ve Mexico City’deydi – ve Amerikalı seyirciler nadiren bir dansçı görmüşlerdi. Bayan Serrano’nun aplomb ile gerçekleştirdiği çevik ayak hareketleri ve hızlı dönüşler.

American Ballet Theatre’ın eski sanat yönetmeni Kevin McKenzie, geçen yıl bu ölüm ilanı için verdiği bir röportajda, “Amerika’da balenin ne olduğunu tanımlayan bir neslin parçasıydı” dedi.


Şirketin Jacqueline Kennedy Onassis Okulu’nda öğretim üyesi olan Raymond Lukens, Bayan Serrano’nun performans sergilediğini ve daha sonra onunla antrenman yaptığını görünce, onu günümüzün ünlü balerin dairelerinden birine benzetti. Bir röportajda, heyecan verici sıçramaları ve dönüşleri bale tekniğini her zamankinden daha yüksek seviyelere çıkaran Rus dansçıya atıfta bulunarak, “O, zamanının Natalia Osipova’sıydı” dedi. “Ona hayran kaldım.”

Zamanın dans eleştirmenleri gerçekten etkilenmişti. Haber’tan John Martin, Agnes de Mille’in Fall River Legend’ı hakkındaki 1960 tarihli incelemesinde, “Bayan Serrano, yanan bir ev gibi dans edebilir,” diye yazmıştı. Bayan Serrano’nun savunmasız beyaz kuğu Odette ve uğursuz siyah kuğu Odile’nin ikili başrollerinde dans ettiği Clive Barnes, The Times’da Odile’sinin “parıldayan bir şekilde gaddar olduğunu – gergin ve çok heyecan verici bir parlaklıkla patlıyor” diye yazdı.


Sık şirket turları, Bayan Serrano’yu uluslararası bir yıldız yaptı ve talepkarlığıyla ünlü Rus balerinleri bile büyüledi. 1960’ta St. Petersburg’da (o zamanlar Leningrad olarak biliniyordu) bir durakta, izleyicilerin performansından o kadar büyülendikleri söyleniyor ki, sadece selam vermek yerine solo rolünü yeniden canlandırması konusunda ısrar ettiler.


Bu performans Nureyev’in dikkatini çekti ve ertesi yıl Batı’ya kaçtıktan sonra Serrano Hanım’ı kendisiyle dans etmeye davet etti. Kısa ama heyecan verici ortaklıkları arasında The Bell Telephone Hour adlı televizyon programında 1962’deki “Le Corsaire” düeti vardı.


Emekliliğinin arifesinde bile övgü dolu eleştiriler alıyordu.

Bay Barnes, 1970 tarihli bir New York performansı hakkında “‘Don Kişot’ pas de deux mükemmel bir şekilde yapılmalı,” diye yazmıştı; Bayan Serrano ve Ted Kivitt, “zekice yaptılar” diye ekledi.

“Bayan Serrano,” diye ekledi, “heyecan verici dengeleri ve ışıltılı bir tekniği olan koyu, ışıltılı bir elmas gibiydi.”

Ve 1971’de, 40 yaşındayken, The Times’da Anna Kisselgoff, Washington’daki Kennedy Center Opera House’daki Études’te “en iyi halindeydi” diye yazdı.

Guadalupe Martínez Desfassiaux Serrano, 7 Aralık 1930’da Şili’nin Santiago kentinde, İspanya’nın Barselona kentinden ödüllü bir piyanist ve şef olan babası Luis Martínez Serrano turne yaparken doğdu. Annesi Luciana Desfassiaux, Fransız asıllıydı. Lupe’nin tek kardeşi bir erkek kardeşti, Carlos Martínez Desfassiaux.

Bay Serrano bir hastalıktan kurtulurken aile birkaç yıl Şili’de kaldı ve Bayan Serrano orada dans eğitimine başladı. Aile Mexico City’ye döndüğünde (babası 1920’lerde orada yaşamıştı), eski Paris Opera Balesi dansçısı Nelsy Dambré ile çalıştı ve 13 yaşında Mexico City Balesi’ne katıldı. 17 yaşında Meksika’da bir ünlüydü ama yetenekleri oradaki fırsatların çok ötesindeydi.


Ünlü Kübalı balerin Alicia Alonso’nun liderliğindeki küçük bir topluluk olan Ballet Alicia Alonso’nun 1948’de yaptığı Meksika turu, elit bir eğitimin ve uluslararası bir kariyerin kapısını açtı. Bayan Serrano şirketin bale derslerine katıldı ve hemen Güney Amerika turlarına katılmaya davet edildi.

Gruptaki üç aylık görevi sırasında, Bayan Alonso’nun sanatını ve sahne ustalığını yakından inceledi: Bayan Alonso’yu onurlandıran 2020 videosunda “Ayrıntılar – burun ayakkabısını kullanmaya farklı bir bakış açısı gibi,” dedi.

Yıllar sonra, Bayan Alonso Amerikan Bale Tiyatrosu ile “Giselle”de başrolü oynadığında, Bayan Alonso ve Bayan Serrano akıl hocası ve danışan olarak rollerini yeniden üstleneceklerdi. Bayan Serrano, “İlk Giselle’imi yapmak istedim,” diye hatırladı. “Bana şans dilemeye geldi. ‘Hiçbir şey için endişelenme, buna sahipsin’ dedi. Güvenini gerçekten takdir ettim.

Bayan Serrano, Güney Amerika turunun ardından Mexico City’ye döndü, ancak o, “Herkes ‘New York’a gitmelisin’ dedi. Ve yaptım.” Bu hareket, 1951’de Ballet Russe de Monte Carlo ve ardından Amerikan Bale Tiyatrosu ile bir yıllık bir tura yol açtı.

Oradaki repertuarında George Balanchine, Jerome Robbins, Antony Tudor, William Dollar ve Ms. Dansçı arkadaşı Royes Fernandez ile ünlü bir sahne ortaklığı kurdu.

Bayan Serrano, televizyonda ve medyanın başka yerlerinde yer alan görünüşleriyle, 1962 Noel Mühürleri yardım kampanyası için bir ünlü elçisi olarak hizmet ederek çapraz bir ün kazandı.


Amerikan Bale Tiyatrosu bestecisi ve müzik yönetmeni Kenneth Schermerhorn ile 1957’deki evliliği boşanmayla sonuçlandı. Kızları Erica Ancona ve eski balet Veronica Lynn ve beş torun tarafından hayatta kaldı. Hastanede hayatını kaybeden Bayan Serrano, son birkaç on yıldır Long Island’da yaşıyordu.


Bayan Serrano, 1968’de Milwaukee Üniversitesi’nde öğretmenliğe başladığında, Bay Schermerhorn Milwaukee Senfonisi ile bir pozisyonu kabul ettiğinde hala dans ediyordu. Sahneden emekli olduktan sonra, yalnızca öğretime odaklanmadan önce çeşitli idari roller üstlendi: Illinois’deki Ulusal Sanat Akademisi’nde müdür yardımcısı; Müdür Yardımcısı, Çıraklık Programları Direktörü ve Pennsylvania Balesi Müdürü; ve Washington Balesi’nin sanat ortağı.

Performansta olduğu kadar öğretmede de iyiydi. 2011’de Dance Teacher dergisine konuşan Bayan Serrano, “Kendi bedenim yerine tüm bu bedenlerle çalışmak harikaydı,” dedi. “Kendimi başka bir bedene koymaya ve benimkinin nasıl çalıştığının aksine onun nasıl çalıştığını anlamaya çalışmak – çok aydınlatıcı.”

Bale Tiyatrosu Onassis Okulu’nda meslektaşı olan Bay Lukens, Bayan Serrano’nun bir öğretmen olarak “nazik, kibar, dürüst ve saçma sapan” olduğunu söyledi ve ekledi:

“Öğrenciler ona aşıktı.”

Sadece becerilerinden değil, aynı zamanda kalıcı fiziksel performansından da etkilendi: 50’li yaşlarında bile, erkekler sınıflarında iki tam dönüşlü dikey sıçrama olan ikili turu gösterebildi. 80’lerinde, Manhattan’da öğretmenlik yapmak için Long Island’dan işe gidip geldi. Ve 90’lı yaşlarının başına kadar, yaşadığı yerin yakınında yetişkin bale dansçıları yetiştirdi.


Bayan Serrano o kadar çok genç dansçı ve profesyonel yetiştirdi ki, 50 yıllık eğitmenliği sonunda birçokları için ünlü dans kariyerinin canlı hatırasını gölgede bıraktı. Bay McKenzie Dance Teacher’a “Lupe bir öğretmen olarak o kadar iyi tanınıyor ki insanlar onun en büyük yıldızlarımızdan biri olduğunu unutuyor” dedi.

Ama performansını izleyenler asla unutmadı. 1991’de, ünlü Sovyet turnesinden 30 yıldan fazla bir süre sonra, Kirov (şimdiki Mariinsky) Balesi’nin yönetmeni Oleg Vinogradov hâlâ şaşkındı. Washington Post’a “Onunla bir yıl önce Washington’da tanıştığımda dizlerimin üzerine çöktüm” dedi.

Alex Tırıs raporlamaya katkıda bulundu.
 
Üst