Beyaz ağırlıklı avangardda siyahi bir sanatçı olarak “suçlu bir tek boynuzlu at” olmanın verdiği rahatsızlıktan defalarca bahsetti. (1988'de ölen Zane beyazdı.) Jones, 1980'lerde siyahi dansın geleceği üzerine, etrafı yaşlı siyah dans sanatçılarından oluşan bir panteonla çevrili bir panele katılmanın öyküsünü anlattı ve kendisinin her şeyden önce, Bir sanatçı ve bir siyah adam ikinci sırada yer alıyor. Jones, çığır açan siyah koreograf Pearl Primus'un ona küfrederek koridorda koştuğunu söyledi.
Ancak 74 yaşındaki Zollar, beyaz ve siyah avangart arasında gidip gelen ve Dianne McIntyre'nin dans stüdyosu gibi Harlem kurumlarında çalışan bir “sınırda yaşayan” olduğunu hatırladı. “Bağlantıyı gördüm ama aynı zamanda eşitlik eksikliğini de gördüm” dedi.
Açık sözlü diğerleri arasında sessiz kalan 57 yaşındaki Brown en az konuşan kişiydi, ancak herkesin Harlem Stage hakkındaki duygularını özetledi. “Harlem Sahnesi, kim olduğunuza dair yargılamadan veya sorgulamadan gidip yaratıcı olabileceğiniz güvenli bir yer sundu” dedi.
İşte konuşmadan düzenlenmiş bazı alıntılar:
BILL T. JONES Avangard neden “şehir merkezindeydi” de Harlem Sahnesi bizi “şehir yukarısına” taşımak zorunda kaldı?
PATRICIA CRUZ Tıpkı Harlem'in Harlem Rönesansının mekanı olduğu gibi, avangardın şehir merkezinde geliştiği bir iklim vardı. Ayrıca siyahi toplulukta dile getirilmemiş bir muhafazakar unsurun da olduğunu düşünüyorum.
JAWOLE WILLA JO ZOLLAR Müzikte, görsel sanatlarda, Ntozake gibi şairlerde çok güçlü bir siyah avangard vardı. [Shange] ve Dianne McIntyre ile dans ederken. Ancak ayrımcılık ve ayrımcılığı sürdüren bazı katı ideolojiler vardı.
JONES Siyah avangard hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Arnie ve ben New York'a geldiğimizde havalı çocukları arıyorduk. Beyaz avangardın içinde siyah bir yüze sahip olmak bir yalnızlıktı. Ama Siyah Sanat Hareketi'nin insanlarının kendilerine benzeyen insanlarla sanat yapmak istediklerine karar verdiklerini sanıyordum.
Ancak 74 yaşındaki Zollar, beyaz ve siyah avangart arasında gidip gelen ve Dianne McIntyre'nin dans stüdyosu gibi Harlem kurumlarında çalışan bir “sınırda yaşayan” olduğunu hatırladı. “Bağlantıyı gördüm ama aynı zamanda eşitlik eksikliğini de gördüm” dedi.
Açık sözlü diğerleri arasında sessiz kalan 57 yaşındaki Brown en az konuşan kişiydi, ancak herkesin Harlem Stage hakkındaki duygularını özetledi. “Harlem Sahnesi, kim olduğunuza dair yargılamadan veya sorgulamadan gidip yaratıcı olabileceğiniz güvenli bir yer sundu” dedi.
İşte konuşmadan düzenlenmiş bazı alıntılar:
BILL T. JONES Avangard neden “şehir merkezindeydi” de Harlem Sahnesi bizi “şehir yukarısına” taşımak zorunda kaldı?
PATRICIA CRUZ Tıpkı Harlem'in Harlem Rönesansının mekanı olduğu gibi, avangardın şehir merkezinde geliştiği bir iklim vardı. Ayrıca siyahi toplulukta dile getirilmemiş bir muhafazakar unsurun da olduğunu düşünüyorum.
JAWOLE WILLA JO ZOLLAR Müzikte, görsel sanatlarda, Ntozake gibi şairlerde çok güçlü bir siyah avangard vardı. [Shange] ve Dianne McIntyre ile dans ederken. Ancak ayrımcılık ve ayrımcılığı sürdüren bazı katı ideolojiler vardı.
JONES Siyah avangard hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Arnie ve ben New York'a geldiğimizde havalı çocukları arıyorduk. Beyaz avangardın içinde siyah bir yüze sahip olmak bir yalnızlıktı. Ama Siyah Sanat Hareketi'nin insanlarının kendilerine benzeyen insanlarla sanat yapmak istediklerine karar verdiklerini sanıyordum.