Mezopotamya
New member
Investing.com – Haruhiko Kuroda, her şeye karşın son gülen olabilir.
Soğukkanlı Haruhiko Kuroda’nın, bu haftaki siyaset toplantısında kararlı güvercin tutumuna geri dönmesinin akabinde iki ay ortasında; faizleri yükseltmeden ya da para siyasetini sıkılaştırmadan Japonya Merkez Bankası (BoJ) Başkanlığı misyonundan ayrılacağı neredeyse kesin üzere görünüyor.
BoJ, uzun vadeli faiz oranları üstündeki denetimini gevşeteceği istikametindeki yaygın beklentilere meydan okuyarak 10 yıllık devlet tahvili getirileri için resmi amaç oranını %0’da ve tolerans bantlarını, bunun her iki tarafında %0,5’te tuttu. Enflasyonun son 40 yılın en yüksek düzeyinde olduğu bir periyotta, dünya merkez bankaları içinde eşsiz bir biçimde, resmi kısa vadeli faiz oranı %0’ın altında kaldı.
Bu kararlar, BoJ’un ithalat fiyatlarındaki artış ve yendeki çöküş niçiniyle siyasetini sıkılaştırmaya zorlanacağına bahse giren mali piyasalar için bir şok oldu. Aralık ayındaki görüşmede tolerans bantlarının %0’ın her iki yanındaki 25 baz puandan genişletilmesini; durdurulamaz bir spekülatif sermaye selinin akacağı ve BoJ’un stratejisini mahvedeceği, barajdaki birinci çatlak olarak görmüşlerdi.
Bu çabucak hemen gerçekleşmeyebilir lakin bu hafta dolar ve ABD Hazine tahvilleri piyasasından daha epey arıza çıkaran, tasa verici derecede zayıf birtakım ABD iktisat datalarından daha sonra Kuroda, ceketini almadan evvel de bu beklentinin gerçekleşmesi pek mümkün görünmüyor.
Ne de olsa yen boğası olmak için BoJ’un sıkılaşacağına inanmaya gerek yok. Birebir hedefe ABD merkez bankasının daha güvercin olmasıyla da ulaşılabilir. Dolar faizleri için ileriye dönük eğrinin düzleşmesi ve akabinde aşağı inmeye başlaması kâfi.
Önemli olan, iki para ünitesi içindeki faiz farkının daralmasıdır ve tam da bu oluyor: Dolar/yen çiftinin, yaklaşık 152 ile 32 yılın en yüksek düzeyine ulaştığı Ekim ayından bu yana 10 yıllık Japonya ve ABD faizleri içindeki fark, yaklaşık 80 baz puan daralarak USD/JPY’yi son sekiz ayın en düşük düzeyi olan 128’in biraz üzerine çekti.
ING’de döviz stratejisti olan Francesco Pesole, BoJ ne kadar güvercin kalsa da dolarda daha da düşme riski gördüğünü söylemiş oldu.
Bu durum BoJ’un; zayıf bir yenin, Japonya’nın deflasyonist şeytanlarını sonsuza dek kovmak için kâfi enflasyonu yaratacağı ve şirketleri, iş gücünü azaltmak için fiyatları artırmaya zorlayacağı tarafındaki umutlarını yıkmakla tehdit ediyor.
Bankanın bu hafta açıklanan yeni iddiaları bu biçimde bir inancı yansıtmıyor. İçinde bulunduğumuz mali yılda %3 civarında olan enflasyonun, Mart 2024’e kadar %2’nin altına düşmesini ve bir daha sonraki yıl da bu düzeyin altında kalmasını bekliyor. bir daha dünya merkez bankaları içinde neredeyse eşsiz bir biçimde, bu varsayımlar, merkez bankasının uzun vadeli istikrarlı fiyat tarifinin altında.
Bu niçinle bankanın, “gözlemlenen TÜFE’deki (taze besin hariç tüm kalemler) yıllık artış oranı yüzde 2’yi aşana ve istikrarlı bir biçimde maksadın üzerinde kalana kadar mali tabanı genişletmeye devam edeceğini” söyleyerek ekonomiyi bir daha canlandırmak için tahvil satın alma taahhüdünü bir daha teyit etmesi kaçınılmazdı.
BoJ’un lisana getirmesine müsaade verdiği tek umut, varsayımlarına yönelik risklerin üst istikamette fazlaca çarpık olmasıydı: Çin’in bu yıl bir daha açılması hem makine ihracatı tıpkı vakitte turist ithalatı yoluyla dış dalı desteklemeli ve tüm bunlar, Japon şirketleri fiyatları artırma konusunda daha az nevrotik hale getirme eğiliminde olmalı. Japonya’nın iş gücü piyasası sıkıdır ve sıkı kalmaya devam edecektir, enflasyon beklentileri yükselmiştir.
Ancak Japonya, bu mevzuda daha evvel de bir epeyce yanlış şafak gördü ve kuşkucular rastgele bir “yeni paradigma” öyküsüne inanmadan evvel daha fazla ispat görmek isteme hakkına sahip olacak. Global enflasyonun aylar evvel tepeye ulaştığı düşünüldüğünde Japonya’nın reflasyon gayretlerine yönelik en büyük takviye zayıflıyor. Merkez bankacılığı kelam konusu olduğunda Kuroda, “Geçici Takım”ın son ve en isteksiz üyesi olabilir lakin faiz oranlarını artırma cüretini topladığında, buna olan muhtaçlığın oldukçatan geride kalmış olabileceği ihtimali gün geçtikçe artıyor.
Yazar: Geoffrey Smith
Soğukkanlı Haruhiko Kuroda’nın, bu haftaki siyaset toplantısında kararlı güvercin tutumuna geri dönmesinin akabinde iki ay ortasında; faizleri yükseltmeden ya da para siyasetini sıkılaştırmadan Japonya Merkez Bankası (BoJ) Başkanlığı misyonundan ayrılacağı neredeyse kesin üzere görünüyor.
BoJ, uzun vadeli faiz oranları üstündeki denetimini gevşeteceği istikametindeki yaygın beklentilere meydan okuyarak 10 yıllık devlet tahvili getirileri için resmi amaç oranını %0’da ve tolerans bantlarını, bunun her iki tarafında %0,5’te tuttu. Enflasyonun son 40 yılın en yüksek düzeyinde olduğu bir periyotta, dünya merkez bankaları içinde eşsiz bir biçimde, resmi kısa vadeli faiz oranı %0’ın altında kaldı.
Bu kararlar, BoJ’un ithalat fiyatlarındaki artış ve yendeki çöküş niçiniyle siyasetini sıkılaştırmaya zorlanacağına bahse giren mali piyasalar için bir şok oldu. Aralık ayındaki görüşmede tolerans bantlarının %0’ın her iki yanındaki 25 baz puandan genişletilmesini; durdurulamaz bir spekülatif sermaye selinin akacağı ve BoJ’un stratejisini mahvedeceği, barajdaki birinci çatlak olarak görmüşlerdi.
Bu çabucak hemen gerçekleşmeyebilir lakin bu hafta dolar ve ABD Hazine tahvilleri piyasasından daha epey arıza çıkaran, tasa verici derecede zayıf birtakım ABD iktisat datalarından daha sonra Kuroda, ceketini almadan evvel de bu beklentinin gerçekleşmesi pek mümkün görünmüyor.
Ne de olsa yen boğası olmak için BoJ’un sıkılaşacağına inanmaya gerek yok. Birebir hedefe ABD merkez bankasının daha güvercin olmasıyla da ulaşılabilir. Dolar faizleri için ileriye dönük eğrinin düzleşmesi ve akabinde aşağı inmeye başlaması kâfi.
Önemli olan, iki para ünitesi içindeki faiz farkının daralmasıdır ve tam da bu oluyor: Dolar/yen çiftinin, yaklaşık 152 ile 32 yılın en yüksek düzeyine ulaştığı Ekim ayından bu yana 10 yıllık Japonya ve ABD faizleri içindeki fark, yaklaşık 80 baz puan daralarak USD/JPY’yi son sekiz ayın en düşük düzeyi olan 128’in biraz üzerine çekti.
ING’de döviz stratejisti olan Francesco Pesole, BoJ ne kadar güvercin kalsa da dolarda daha da düşme riski gördüğünü söylemiş oldu.
Bu durum BoJ’un; zayıf bir yenin, Japonya’nın deflasyonist şeytanlarını sonsuza dek kovmak için kâfi enflasyonu yaratacağı ve şirketleri, iş gücünü azaltmak için fiyatları artırmaya zorlayacağı tarafındaki umutlarını yıkmakla tehdit ediyor.
Bankanın bu hafta açıklanan yeni iddiaları bu biçimde bir inancı yansıtmıyor. İçinde bulunduğumuz mali yılda %3 civarında olan enflasyonun, Mart 2024’e kadar %2’nin altına düşmesini ve bir daha sonraki yıl da bu düzeyin altında kalmasını bekliyor. bir daha dünya merkez bankaları içinde neredeyse eşsiz bir biçimde, bu varsayımlar, merkez bankasının uzun vadeli istikrarlı fiyat tarifinin altında.
Bu niçinle bankanın, “gözlemlenen TÜFE’deki (taze besin hariç tüm kalemler) yıllık artış oranı yüzde 2’yi aşana ve istikrarlı bir biçimde maksadın üzerinde kalana kadar mali tabanı genişletmeye devam edeceğini” söyleyerek ekonomiyi bir daha canlandırmak için tahvil satın alma taahhüdünü bir daha teyit etmesi kaçınılmazdı.
BoJ’un lisana getirmesine müsaade verdiği tek umut, varsayımlarına yönelik risklerin üst istikamette fazlaca çarpık olmasıydı: Çin’in bu yıl bir daha açılması hem makine ihracatı tıpkı vakitte turist ithalatı yoluyla dış dalı desteklemeli ve tüm bunlar, Japon şirketleri fiyatları artırma konusunda daha az nevrotik hale getirme eğiliminde olmalı. Japonya’nın iş gücü piyasası sıkıdır ve sıkı kalmaya devam edecektir, enflasyon beklentileri yükselmiştir.
Ancak Japonya, bu mevzuda daha evvel de bir epeyce yanlış şafak gördü ve kuşkucular rastgele bir “yeni paradigma” öyküsüne inanmadan evvel daha fazla ispat görmek isteme hakkına sahip olacak. Global enflasyonun aylar evvel tepeye ulaştığı düşünüldüğünde Japonya’nın reflasyon gayretlerine yönelik en büyük takviye zayıflıyor. Merkez bankacılığı kelam konusu olduğunda Kuroda, “Geçici Takım”ın son ve en isteksiz üyesi olabilir lakin faiz oranlarını artırma cüretini topladığında, buna olan muhtaçlığın oldukçatan geride kalmış olabileceği ihtimali gün geçtikçe artıyor.
Yazar: Geoffrey Smith