Muhabir
New member
Günlerdir ailesinin kursağından “ugali” (mısır lapası) ve su dışında bir şey geçmemişti. Çoban duruma alışmıştı alışmış bulunmasına lakin ailesi için daha güzel bir gelecek yaratma umudunu çabucak hemen kaybetmemişti. “Buna yaşamak denmez” diye iç geçiren çoban, kanılara dalmış biçimde yürümeye devam etti. Günün solgun ışıkları toprağa son sefer bedelken, birden ayağının altında zayıf bir ışık titreşti. Yaşlılığın tesiri ile artık eskisi üzere çevik hareket edemiyordu. Kambur sırtını yere eğdi ve yerde parlayan taşı aldı. İnanılır şey değildi… Toprağı biraz daha eşeleyince elmasa misal onlarca taş buldu. hayatında birinci kere kıymette kıymetli olduğuna inandığı bir şeyi tutuyordu.
ELMASA HAMLE
Kristale emsal taşlar “elmas” olmalıydı. Yüzünü gülümseme sardı. Elindeki avuç dolusu elmasın getireceği para ile artık “hayatta kalmak” değil, “yaşamak” istiyordu! İleride hayal meyal görünen köyüne yanlışsız kısık bir bakış attı. Yorgun ve aç vücudunu uğraşla hızlandırarak meskeninin yolunu tuttu. Heyecandan titreyerek tahta ve tenekeden yapılma kulübesinin kapısını çaldı. Yaşlı karısı kapıyı açtı, onu içeri aldı. Ateşin üstündeki kararmış kapta su kaynıyordu. Çoban, karısına özel günler için sakladıkları Roobois çayını demledikten daha sonra yanına oturmasını ve anlatacaklarını dikkatlice dinlemesini öğütledi. Meskenin küçük oğlu da uykulu gözlerle çıkageldi. Anne ve babasının etrafında oturduğu masaya bir sandalye de kendisi çekti. Yaşlı çoban bulduğu elmasları masanın üzerine dizdi. Aile fertlerinin vereceği yansıyı ölçmek için geriye yaslandı. Çoban, hayvanlarını otlattığı yerde elmasa benzeri taşlardan daha epeyce olduğuna kelam verdi. Bayan kümesten beter barakadan kurtulup; suları daima sıcak akan, elektriği hiç kesilmeyen bir göz oda konuta taşınmanın hayalini geçirdi yüreğinden. aslına bakarsanız büyük bir mesken hayali yoktu. Hayal kurarken bile kendisine ölçülü olması gerektiği öğretilmişti ne de olsa. Meskenin küçük oğlu ise nihayet kent merkezindeki kapısının önünden bile geçemediği gece kulüplerine girebilecek, gündelikçi işine giderken geçtiği yolun üstündeki otomobil galerisinin vitrininde bulunan kırmızı spor arabayı satın alabilecekti. Karı koca heyecanla yutkundular… Tozu alınmış hayaller ile yürekleri gençlikteki üzere atmaya ve ışıldamaya başlamıştı bile.
Yaşadıkları Kwahlathi köyünde ve KwaZulu-Natal eyaletine bağlı teneke konutlarının bulunduğu mahallelerde kendileri üzere fakir fakat hayalleri büyük beşerler yaşıyordu. Sonraki gün konutun küçük oğlu kurduğu şatafatlı hayalleri daha fazla sır olarak saklayamadı ve mahalle arkadaşları ile paylaştı. Elmas bulundu haberi kısa müddette dalga dalga yayıldı. Koronavirüs salgınına karşın ülkenin dört bir yanından binlerce insan kazma ve küreklerle daha güzel bir gelecek hayali ile bölgeye akın etti. Hayalperestlerin umutlu hafriyat çalışmaları sonuç verdi, hakikaten de elmas olduğuna inanılan kilolarca pahalı taş bulundu. Artık sırada pahalı taş uzmanlarından gelecek haberdeydi. Günler günleri kovaladı. Lakin müjde yerine hayal kırıklığı yaratan haber ulaştı köye. Bulunan taşların elmas değil, tabiatta şeffaf, pembe ve beyaz renklerde bulunan elmasla kıyaslandığında çok düşük bedelde olan “kuvars” olduğu ortaya çıktı.
Yetkililer kısa müddette olaya el koydu. “Bölgede biroldukca kişinin geçim ezası yaşadığı için elmas bulunduğu haberlerinin halkı ümitlendirdiğini, Güney Afrika’da işsizlik ve yoksulluğun büyük bir sorun olduğunu, biroldukca kişinin karnını bile güç doyurduğu gerçeğini bildiklerini lakin yasadışı madencilik uygulamalarına daha fazla göz yummayacakları” tabir edildi…
Apartheid rejiminin bitmesinden 25 yılı aşkın bir süre daha sonra Güney Afrika’nın yarısından fazlası hâlâ yoksulluk sonunun altında yaşıyor. Ülke zenginliğinin yarısı yüzde 10’luk bir zümrenin elinde bulunuyor, nüfusunun yüzde 20’si ise günde 2 dolardan az bir parayla hayatta kalmaya çalışıyor. Açlık Afrika’nın gerçeği olduğundan “ayakları hareket ettiren midedir” atasözü kıtada sık sık kullanılıyor. Dünya Bankası’nın, 149 ülkeyi gelir eşitsizliğine nazaran sıraladığı liste de ülkenin güçlü şartlarını ortaya seriyor. 2020 yılında yapılan araştırmaya göre her ülkenin 100 üzerinden derecelendirildiği listede Güney Afrika 63 puanla gelir eşitsizliğin en yüksek olduğu ülke olarak birinci sırada yer aldı.
Bölgede “elmas bulundu” haberi gerçek değildi fakat fakir halka yaydığı umut dalgası gerçekti. Fakir halk umut ve ümitsizlik kutupları içinde yalpalanmaya mahkûm, yoksulluk ve yoksunluğu ise alın yazısı olarak kabul etmiş, ellerinden kayıp giden umutların, sanki nerede ve ne vakit tekrar karşılarına çıkacağını düşünerek hayatlarına devam ediyor…
ELMASA HAMLE
Kristale emsal taşlar “elmas” olmalıydı. Yüzünü gülümseme sardı. Elindeki avuç dolusu elmasın getireceği para ile artık “hayatta kalmak” değil, “yaşamak” istiyordu! İleride hayal meyal görünen köyüne yanlışsız kısık bir bakış attı. Yorgun ve aç vücudunu uğraşla hızlandırarak meskeninin yolunu tuttu. Heyecandan titreyerek tahta ve tenekeden yapılma kulübesinin kapısını çaldı. Yaşlı karısı kapıyı açtı, onu içeri aldı. Ateşin üstündeki kararmış kapta su kaynıyordu. Çoban, karısına özel günler için sakladıkları Roobois çayını demledikten daha sonra yanına oturmasını ve anlatacaklarını dikkatlice dinlemesini öğütledi. Meskenin küçük oğlu da uykulu gözlerle çıkageldi. Anne ve babasının etrafında oturduğu masaya bir sandalye de kendisi çekti. Yaşlı çoban bulduğu elmasları masanın üzerine dizdi. Aile fertlerinin vereceği yansıyı ölçmek için geriye yaslandı. Çoban, hayvanlarını otlattığı yerde elmasa benzeri taşlardan daha epeyce olduğuna kelam verdi. Bayan kümesten beter barakadan kurtulup; suları daima sıcak akan, elektriği hiç kesilmeyen bir göz oda konuta taşınmanın hayalini geçirdi yüreğinden. aslına bakarsanız büyük bir mesken hayali yoktu. Hayal kurarken bile kendisine ölçülü olması gerektiği öğretilmişti ne de olsa. Meskenin küçük oğlu ise nihayet kent merkezindeki kapısının önünden bile geçemediği gece kulüplerine girebilecek, gündelikçi işine giderken geçtiği yolun üstündeki otomobil galerisinin vitrininde bulunan kırmızı spor arabayı satın alabilecekti. Karı koca heyecanla yutkundular… Tozu alınmış hayaller ile yürekleri gençlikteki üzere atmaya ve ışıldamaya başlamıştı bile.
Yaşadıkları Kwahlathi köyünde ve KwaZulu-Natal eyaletine bağlı teneke konutlarının bulunduğu mahallelerde kendileri üzere fakir fakat hayalleri büyük beşerler yaşıyordu. Sonraki gün konutun küçük oğlu kurduğu şatafatlı hayalleri daha fazla sır olarak saklayamadı ve mahalle arkadaşları ile paylaştı. Elmas bulundu haberi kısa müddette dalga dalga yayıldı. Koronavirüs salgınına karşın ülkenin dört bir yanından binlerce insan kazma ve küreklerle daha güzel bir gelecek hayali ile bölgeye akın etti. Hayalperestlerin umutlu hafriyat çalışmaları sonuç verdi, hakikaten de elmas olduğuna inanılan kilolarca pahalı taş bulundu. Artık sırada pahalı taş uzmanlarından gelecek haberdeydi. Günler günleri kovaladı. Lakin müjde yerine hayal kırıklığı yaratan haber ulaştı köye. Bulunan taşların elmas değil, tabiatta şeffaf, pembe ve beyaz renklerde bulunan elmasla kıyaslandığında çok düşük bedelde olan “kuvars” olduğu ortaya çıktı.
Yetkililer kısa müddette olaya el koydu. “Bölgede biroldukca kişinin geçim ezası yaşadığı için elmas bulunduğu haberlerinin halkı ümitlendirdiğini, Güney Afrika’da işsizlik ve yoksulluğun büyük bir sorun olduğunu, biroldukca kişinin karnını bile güç doyurduğu gerçeğini bildiklerini lakin yasadışı madencilik uygulamalarına daha fazla göz yummayacakları” tabir edildi…
Apartheid rejiminin bitmesinden 25 yılı aşkın bir süre daha sonra Güney Afrika’nın yarısından fazlası hâlâ yoksulluk sonunun altında yaşıyor. Ülke zenginliğinin yarısı yüzde 10’luk bir zümrenin elinde bulunuyor, nüfusunun yüzde 20’si ise günde 2 dolardan az bir parayla hayatta kalmaya çalışıyor. Açlık Afrika’nın gerçeği olduğundan “ayakları hareket ettiren midedir” atasözü kıtada sık sık kullanılıyor. Dünya Bankası’nın, 149 ülkeyi gelir eşitsizliğine nazaran sıraladığı liste de ülkenin güçlü şartlarını ortaya seriyor. 2020 yılında yapılan araştırmaya göre her ülkenin 100 üzerinden derecelendirildiği listede Güney Afrika 63 puanla gelir eşitsizliğin en yüksek olduğu ülke olarak birinci sırada yer aldı.
Bölgede “elmas bulundu” haberi gerçek değildi fakat fakir halka yaydığı umut dalgası gerçekti. Fakir halk umut ve ümitsizlik kutupları içinde yalpalanmaya mahkûm, yoksulluk ve yoksunluğu ise alın yazısı olarak kabul etmiş, ellerinden kayıp giden umutların, sanki nerede ve ne vakit tekrar karşılarına çıkacağını düşünerek hayatlarına devam ediyor…