Joyce Tiyatrosu Pazartesi günü yaptığı duyuruda, davulcu, besteci ve aktivist Max Roach’u ilkbahar/yaz sezonunun bir parçası olarak yüzüncü yıl kutlamasıyla onurlandıracağını duyurdu.
Küratörlüğünü Richard Colton’un üstlendiği ve yapımcılığını Joyce’un üstlendiği “Max Roach 100” (2-7 Nisan), Ronald K. Brown’un Havana merkezli Malpaso Dans Topluluğu’ndan dansçılarla birlikte yaptığı bir çalışmayı içeren türler arası bir programla caz müzisyeninin mirasını onurlandırıyor. Brown’ın kendi grubu Evidence, Roach’un 1961 Afro-Küba albümü “Percussion Bitter Sweet”i çaldı.
Roach’un grubunun bir performansı ve Rev. Dr. Martin Luther King Jr., Philadelphia sokak dansı topluluğu Rennie Harris Puremovement’ın “The Dream/It’s Time” adlı başka bir prodüksiyonunun sesini sağlayacak. Tap sanatçısı Ayodele Casel’in solo çalışması, Roach ve caz piyanisti Cecil Taylor’la birlikte bir dizi düet eşliğinde anma törenini tamamlıyor.
Tiyatronun genel müdürü Linda Shelton, Roach’un bir zamanlar Joyce’un yönetim kurulunda görev yaptığını belirterek, “Bu onun ait olduğu tüm türlere bir övgüdür” dedi. “Onunla bir bağımız olduğunu ve projenin hakkını verebileceğimizi hissettik.”
Danni Gee tarafından programlanan ve Mart’tan Temmuz’a kadar süren 22 haftalık sezonda 19 dans topluluğu yer alıyor.
Darrell Grand Moultrie’nin “Bir Yolculuğun İkilemi”ni içeren iki haftalık, iki programlı bir katılım olan Hubbard Street Dance Chicago (12-24 Mart) ile başlıyor; Thang Dao’nun gotik eseri “Nevermore”un New York galası; ve Rennie Harris’in Chicago house müziğine ve kültürüne övgüsü olan “Sevgili Frankie”.
Uluslararası teklifler arasında “ab” ile Sydney Dans Topluluğu yer alıyor. [intra]” (16-21 Nisan), Latince’de “içeriden” anlamına gelen, ilkel içgüdüleri ve dürtüleri araştıran bir çalışma; ve Hollandalı Introdans şirketi “Energy” ile (11-16 Haziran) grubun on yıldan uzun bir süre sonra Joyce’a ilk dönüşünde yer aldı. İkincisi, Londralı koreograf Akram Khan’ın çağdaş dansı klasik Hint dansı formu Kathak ile birleştiren “Kaash” performansını içeren coğrafi açıdan çeşitli bir program sunacak; ve Mauro Bigonzetti’nin “Cantata”sı, dönen düetler ve canlı bir toplulukla güney İtalya’nın portresi.
Programda ayrıca Fransız koreograf Noé Soulier’in yeni çalışması “In the Fall” ile Trisha Brown Dance Company (26-31 Mart) gibi Joyce klasikleri; Gibney Company (7-12 Mayıs), Jermaine Spivey ve Spenser Theberge’nin yeni çalışmasıyla; ve Almanya’daki Mainz Staatstheater’ın çağdaş dans topluluğu Tanzmainz’in, Sharon Eyal’in elektronik besteci Ori Lichtik’in ses ortamına uyarladığı özlem ve yalnızlık hakkındaki dansı “Soul Chain”in tekrarı için geri dönüşü.
Shelton önümüzdeki sezon hakkında “Hala tam gaz devam ediyoruz” dedi. “Hala birçok risk alıyoruz.”
Küratörlüğünü Richard Colton’un üstlendiği ve yapımcılığını Joyce’un üstlendiği “Max Roach 100” (2-7 Nisan), Ronald K. Brown’un Havana merkezli Malpaso Dans Topluluğu’ndan dansçılarla birlikte yaptığı bir çalışmayı içeren türler arası bir programla caz müzisyeninin mirasını onurlandırıyor. Brown’ın kendi grubu Evidence, Roach’un 1961 Afro-Küba albümü “Percussion Bitter Sweet”i çaldı.
Roach’un grubunun bir performansı ve Rev. Dr. Martin Luther King Jr., Philadelphia sokak dansı topluluğu Rennie Harris Puremovement’ın “The Dream/It’s Time” adlı başka bir prodüksiyonunun sesini sağlayacak. Tap sanatçısı Ayodele Casel’in solo çalışması, Roach ve caz piyanisti Cecil Taylor’la birlikte bir dizi düet eşliğinde anma törenini tamamlıyor.
Tiyatronun genel müdürü Linda Shelton, Roach’un bir zamanlar Joyce’un yönetim kurulunda görev yaptığını belirterek, “Bu onun ait olduğu tüm türlere bir övgüdür” dedi. “Onunla bir bağımız olduğunu ve projenin hakkını verebileceğimizi hissettik.”
Danni Gee tarafından programlanan ve Mart’tan Temmuz’a kadar süren 22 haftalık sezonda 19 dans topluluğu yer alıyor.
Darrell Grand Moultrie’nin “Bir Yolculuğun İkilemi”ni içeren iki haftalık, iki programlı bir katılım olan Hubbard Street Dance Chicago (12-24 Mart) ile başlıyor; Thang Dao’nun gotik eseri “Nevermore”un New York galası; ve Rennie Harris’in Chicago house müziğine ve kültürüne övgüsü olan “Sevgili Frankie”.
Uluslararası teklifler arasında “ab” ile Sydney Dans Topluluğu yer alıyor. [intra]” (16-21 Nisan), Latince’de “içeriden” anlamına gelen, ilkel içgüdüleri ve dürtüleri araştıran bir çalışma; ve Hollandalı Introdans şirketi “Energy” ile (11-16 Haziran) grubun on yıldan uzun bir süre sonra Joyce’a ilk dönüşünde yer aldı. İkincisi, Londralı koreograf Akram Khan’ın çağdaş dansı klasik Hint dansı formu Kathak ile birleştiren “Kaash” performansını içeren coğrafi açıdan çeşitli bir program sunacak; ve Mauro Bigonzetti’nin “Cantata”sı, dönen düetler ve canlı bir toplulukla güney İtalya’nın portresi.
Programda ayrıca Fransız koreograf Noé Soulier’in yeni çalışması “In the Fall” ile Trisha Brown Dance Company (26-31 Mart) gibi Joyce klasikleri; Gibney Company (7-12 Mayıs), Jermaine Spivey ve Spenser Theberge’nin yeni çalışmasıyla; ve Almanya’daki Mainz Staatstheater’ın çağdaş dans topluluğu Tanzmainz’in, Sharon Eyal’in elektronik besteci Ori Lichtik’in ses ortamına uyarladığı özlem ve yalnızlık hakkındaki dansı “Soul Chain”in tekrarı için geri dönüşü.
Shelton önümüzdeki sezon hakkında “Hala tam gaz devam ediyoruz” dedi. “Hala birçok risk alıyoruz.”