Koreograf George Balanchine, 1934'te New York'ta Amerikan Bale Okulu'nu kurduğunda, dans birçok insanın aklına gelen son şeydi. Amerika Birleşik Devletleri hâlâ Büyük Buhran'ın etkisi altındaydı ve çocuklar çalışmak için sıklıkla okulu bırakıyorlardı.
Yine de 29 yaşındaki Balanchine, profesyonel bir bale topluluğunun (daha sonra New York Şehir Balesi olacak) kurulması için bir dans okulunun çok önemli olduğuna inanıyordu. Şimdi, 90 yıl sonra, 32 öğrenciyle açtığı okul, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki genç dansçılar için en prestijli akademiye dönüştü.
Geçen mali yılda okulun Lincoln Center kampüsüne 34 eyalet ve 12 ülkeden yaklaşık 800 öğrenci kaydoldu ve mezunlar Los Angeles Ballet, Miami City Ballet ve New York City Ballet dahil olmak üzere ülke çapında 18'den fazla bale programında sanat yönetmeni olarak görev yapıyor. .
Yaklaşık 30 yıldır yönetim kurulunda görev yapan okul mezunu Coco Kopelman, “Savaş sırasında her şeyin yerinde durduğunu düşünürdünüz” dedi. “Fakat sanatçılar hâlâ resim yapıyordu, müzik hâlâ düşünülüyordu, sanat devam ediyordu.”
Bu miras, Pazartesi gecesi Lincoln Center'daki David H. Koch Tiyatrosu'nda kurumun 90. yıldönümünü kutlayan bir galada kutlandı. Etkinlik, eski Chanel başkanı ve baş işletme sorumlusu Arie L. Kopelman ile evli olan Bayan Kopelman ve 1959'dan 1972'ye kadar Balanchine New York Şehir Balesi'nde dansçı olan ve şu anda okulda öğretmen olan Suki Schorer'i onurlandırdı.
(Banchine müzisyenliği nedeniyle övülse de, son zamanlarda çok daha genç dansçılarla olan ilişkileri, yıldızlarından talep ettiği acı verici zayıflık ve şirketinde siyahi kadın dansçıların bulunmaması nedeniyle eleştirilerin hedefi oldu.)
Katılımcılar arasında Miami Şehir Balesi'nin sanat yönetmeni Lourdes Lopez; Los Angeles Balesi'nin sanat yönetmeni Melissa Barak; ve School of American Ballet ve New York City Ballet'in sanat yönetmeni Jonathan Stafford; model Sophie Sumner ve yetenek ajanı Kendall Werts'in yanı sıra.
84 yaşındaki Bayan Schorer, “Sosyal medya ve diğer dikkat dağıtıcı unsurlara rağmen gençler hâlâ bale konusunda heyecanlı” dedi ve insanların hala bale yapıyor olmasından memnun olduğunu ekledi. “Görmek çok güzel.”
Okulun burs programı için 1,3 milyon dolardan fazla para toplayan (öğrencilerin neredeyse yüzde 40'ı ihtiyaç temelli burs alıyor) zarif etkinlik, saat 18.00'de Koch Tiyatrosu lobisinde verilen kokteyllerle başladı. Parıltılı balo elbiseleri ve siyah takım elbiseli yaklaşık 1.400 kişi rosé ve prosecco içti ve Oscar'lar ve yaklaşmakta olan Broadway sezonu hakkında sohbet etti.
2020 yılında daimi fakültesinin ilk Siyah kadın üyesi olan okul mezunu Aesha Ash, 1990'larda öğrenci olarak geçirdiği dönemden bu yana öğretimin ne kadar geliştiğine hayran kaldığını söyledi.
“Dansçılarımıza sanatsal sporcular olarak değer veriyoruz” dedi. “Öğrenciye sadece katları olarak değil, bir bütün olarak bakıyoruz.”
Saat 19:20 civarında katılımcılar oditoryuma doğru yola çıktılar; burada okulun çocuk bölümünden on öğrenci sahnedeki beş direğe dizildi ve plié, demi plié ve frappé gibi çeşitli teknikleri sergiledi.
Bunu, Philip Glass'ın “İki Piyano için Dört Hareket” eserine uyarlanan kısa, canlı bir bale olan “In Creases”ten bir alıntı izledi. Koreografi, okul mezunu ve New York Şehir Balesi'nin yerleşik koreografı olan ve 2018 Broadway'de yeniden canlanan “Carousel”in koreografisini yaparak Tony Ödülü kazanan Justin Peck'e ait. (Bay Peck rahatsızdı ve galaya katılmadı.)
Parçayı, New York City Ballet'in baş dansçıları Tiler Peck ve Roman Mejia'nın Balanchine'in “Tchaikovsky Pas De Deux” adlı eserinden bir alıntıyı seslendirmesi takip etti; bunlar, büyük alkışlar eşliğinde sahnede sıçrayıp dönerek geçtiler.
Sunumun ardından yaklaşık 500 seyirci, ayva çiçeği süsleriyle yaklaşık 50 masanın hazırlandığı yürüyüş alanına doğru merdivenlerden yukarı çıktı; beyaz anemon, karanfil ve gül buketleri; ve titreyen mumlar – burrata, pirinç kraker kabuklu char siew, yasak kimchi pirinci ve karartma pastasından oluşan bir akşam yemeği için.
Akşam yemeğinden sonra daha çok dans vardı. Ziyaretçiler gece yarısına kadar yumuşak mor ışıkta Whitney Houston'ın “I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me)” ve Usher'ın “DJ Got Us Fallin' in Love” şarkılarıyla dans etti.
Bayan Sumner katılmak için ayağa kalkarken, “Yapmayı en sevdiğim şey bu etkinliklerde dans etmek” dedi. “Çünkü herkes dans edebilir!”
Yine de 29 yaşındaki Balanchine, profesyonel bir bale topluluğunun (daha sonra New York Şehir Balesi olacak) kurulması için bir dans okulunun çok önemli olduğuna inanıyordu. Şimdi, 90 yıl sonra, 32 öğrenciyle açtığı okul, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki genç dansçılar için en prestijli akademiye dönüştü.
Geçen mali yılda okulun Lincoln Center kampüsüne 34 eyalet ve 12 ülkeden yaklaşık 800 öğrenci kaydoldu ve mezunlar Los Angeles Ballet, Miami City Ballet ve New York City Ballet dahil olmak üzere ülke çapında 18'den fazla bale programında sanat yönetmeni olarak görev yapıyor. .
Yaklaşık 30 yıldır yönetim kurulunda görev yapan okul mezunu Coco Kopelman, “Savaş sırasında her şeyin yerinde durduğunu düşünürdünüz” dedi. “Fakat sanatçılar hâlâ resim yapıyordu, müzik hâlâ düşünülüyordu, sanat devam ediyordu.”
Bu miras, Pazartesi gecesi Lincoln Center'daki David H. Koch Tiyatrosu'nda kurumun 90. yıldönümünü kutlayan bir galada kutlandı. Etkinlik, eski Chanel başkanı ve baş işletme sorumlusu Arie L. Kopelman ile evli olan Bayan Kopelman ve 1959'dan 1972'ye kadar Balanchine New York Şehir Balesi'nde dansçı olan ve şu anda okulda öğretmen olan Suki Schorer'i onurlandırdı.
(Banchine müzisyenliği nedeniyle övülse de, son zamanlarda çok daha genç dansçılarla olan ilişkileri, yıldızlarından talep ettiği acı verici zayıflık ve şirketinde siyahi kadın dansçıların bulunmaması nedeniyle eleştirilerin hedefi oldu.)
Katılımcılar arasında Miami Şehir Balesi'nin sanat yönetmeni Lourdes Lopez; Los Angeles Balesi'nin sanat yönetmeni Melissa Barak; ve School of American Ballet ve New York City Ballet'in sanat yönetmeni Jonathan Stafford; model Sophie Sumner ve yetenek ajanı Kendall Werts'in yanı sıra.
84 yaşındaki Bayan Schorer, “Sosyal medya ve diğer dikkat dağıtıcı unsurlara rağmen gençler hâlâ bale konusunda heyecanlı” dedi ve insanların hala bale yapıyor olmasından memnun olduğunu ekledi. “Görmek çok güzel.”
Okulun burs programı için 1,3 milyon dolardan fazla para toplayan (öğrencilerin neredeyse yüzde 40'ı ihtiyaç temelli burs alıyor) zarif etkinlik, saat 18.00'de Koch Tiyatrosu lobisinde verilen kokteyllerle başladı. Parıltılı balo elbiseleri ve siyah takım elbiseli yaklaşık 1.400 kişi rosé ve prosecco içti ve Oscar'lar ve yaklaşmakta olan Broadway sezonu hakkında sohbet etti.
2020 yılında daimi fakültesinin ilk Siyah kadın üyesi olan okul mezunu Aesha Ash, 1990'larda öğrenci olarak geçirdiği dönemden bu yana öğretimin ne kadar geliştiğine hayran kaldığını söyledi.
“Dansçılarımıza sanatsal sporcular olarak değer veriyoruz” dedi. “Öğrenciye sadece katları olarak değil, bir bütün olarak bakıyoruz.”
Saat 19:20 civarında katılımcılar oditoryuma doğru yola çıktılar; burada okulun çocuk bölümünden on öğrenci sahnedeki beş direğe dizildi ve plié, demi plié ve frappé gibi çeşitli teknikleri sergiledi.
Bunu, Philip Glass'ın “İki Piyano için Dört Hareket” eserine uyarlanan kısa, canlı bir bale olan “In Creases”ten bir alıntı izledi. Koreografi, okul mezunu ve New York Şehir Balesi'nin yerleşik koreografı olan ve 2018 Broadway'de yeniden canlanan “Carousel”in koreografisini yaparak Tony Ödülü kazanan Justin Peck'e ait. (Bay Peck rahatsızdı ve galaya katılmadı.)
Parçayı, New York City Ballet'in baş dansçıları Tiler Peck ve Roman Mejia'nın Balanchine'in “Tchaikovsky Pas De Deux” adlı eserinden bir alıntıyı seslendirmesi takip etti; bunlar, büyük alkışlar eşliğinde sahnede sıçrayıp dönerek geçtiler.
Sunumun ardından yaklaşık 500 seyirci, ayva çiçeği süsleriyle yaklaşık 50 masanın hazırlandığı yürüyüş alanına doğru merdivenlerden yukarı çıktı; beyaz anemon, karanfil ve gül buketleri; ve titreyen mumlar – burrata, pirinç kraker kabuklu char siew, yasak kimchi pirinci ve karartma pastasından oluşan bir akşam yemeği için.
Akşam yemeğinden sonra daha çok dans vardı. Ziyaretçiler gece yarısına kadar yumuşak mor ışıkta Whitney Houston'ın “I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me)” ve Usher'ın “DJ Got Us Fallin' in Love” şarkılarıyla dans etti.
Bayan Sumner katılmak için ayağa kalkarken, “Yapmayı en sevdiğim şey bu etkinliklerde dans etmek” dedi. “Çünkü herkes dans edebilir!”