Ancak mektubu gönderdikten kısa bir süre sonra derslerinden ve kütüphanesinden vazgeçti, dini yeminlerini yeniden tasdik etti ve hayatının geri kalanını kız kardeşlerine bakmaya adadı. Bunu yapmaya mı zorlandı yoksa manevi hayatından uzaklaşmayı mı seçti bilinmez. 44 yaşında Meksika’yı kasıp kavuran isimsiz bir vebadan öldü.
Sor Juana’nın hayatının kaydı gibi, Manzanales’in yeni dansı da yazılarındaki ipliklerden alınan bir dizi izlenim içeriyor. Belki de en ilgi çekici olasılıktır, Kadınları sevmiş olabileceği çağdaş bilim adamları tarafından araştırılmıştır. 1691 tarihli mektubunda, “Evlilik fikrine duyduğum mutlak tiksinti göz önüne alındığında,” diye yazmıştı, manastır hayatı “yapabileceğim en mantıksız ve en makul seçimdi.”
Manzanales, Sor Juana’nın hikayesinin bu tarafını anlatmak için iki kadın, Gabrielle Sprauve ve Isabel Robles için görkemli, samimi bir pasaj yarattı; bu, acı verici bir bağlantı ihtiyacını akla getiren sessiz, ayakları yere basan, güçlü bir sohbet. Balenin kalbidir.
Yakın tarihli bir provada, Sor Juana rolünü oynayan Sprauve, kilise çanlarının sesine doğru ağır ağır yürüdü. Sor Juana gitar için barok bir melodi duydu – evet, o da müzik besteledi.
Sonra Robles geldi. İki kadın arasındaki güçlü çekime rağmen uzun süre dokunmadılar. Ta ki sonunda öne doğru eğilip dudakları neredeyse birbirine değene kadar.
Pas de deux zamanla kademeli olarak inşa edildi. Sprauve, “Michelle aralarındaki bağlantıyı kurma konusunda çok tutkuluydu,” dedi. “İlk tanıştıkları andaki ilişkiyi ve kendilerine ‘Nasıl hissediyorum?’ diye sorma şekillerini gösteriyor.”
Sor Juana’nın hayatının kaydı gibi, Manzanales’in yeni dansı da yazılarındaki ipliklerden alınan bir dizi izlenim içeriyor. Belki de en ilgi çekici olasılıktır, Kadınları sevmiş olabileceği çağdaş bilim adamları tarafından araştırılmıştır. 1691 tarihli mektubunda, “Evlilik fikrine duyduğum mutlak tiksinti göz önüne alındığında,” diye yazmıştı, manastır hayatı “yapabileceğim en mantıksız ve en makul seçimdi.”
Manzanales, Sor Juana’nın hikayesinin bu tarafını anlatmak için iki kadın, Gabrielle Sprauve ve Isabel Robles için görkemli, samimi bir pasaj yarattı; bu, acı verici bir bağlantı ihtiyacını akla getiren sessiz, ayakları yere basan, güçlü bir sohbet. Balenin kalbidir.
Yakın tarihli bir provada, Sor Juana rolünü oynayan Sprauve, kilise çanlarının sesine doğru ağır ağır yürüdü. Sor Juana gitar için barok bir melodi duydu – evet, o da müzik besteledi.
Sonra Robles geldi. İki kadın arasındaki güçlü çekime rağmen uzun süre dokunmadılar. Ta ki sonunda öne doğru eğilip dudakları neredeyse birbirine değene kadar.
Pas de deux zamanla kademeli olarak inşa edildi. Sprauve, “Michelle aralarındaki bağlantıyı kurma konusunda çok tutkuluydu,” dedi. “İlk tanıştıkları andaki ilişkiyi ve kendilerine ‘Nasıl hissediyorum?’ diye sorma şekillerini gösteriyor.”