Martha Graham'la dans eden, Paul Taylor Dans Topluluğu'nun ilk üyelerinden olan ve 25 yıl boyunca kendi saygın grubunu yöneten Dan Wagoner, Cuma günü 91 yaşında Oakland, Maryland'de hayatını kaybetti.
Huzurevindeki ölümü kız kardeşi Hannah Sinell tarafından doğrulandı.
Bay Wagoner, Appalachia'nın küçük kasabasında yaşayan bir çocuktu ve kendisi için New York'a gitme fikri, bir zamanlar söylediği gibi, “aya yolculuk” gibiydi. Ancak 1950'lerin sonlarından itibaren New York'ta dansçı ve koreograf olarak başarılı bir kariyere imza attı ve Amerikan modern dansının birçok önemli figürüyle çalıştı.
1957'den 1962'ye kadar Martha Graham Dans Topluluğu'nda ve 1968'de kısa bir süreliğine sahneye çıktı. 1960'tan 1968'e kadar şirketten meslektaşı Taylor'ın kurduğu grupta dans etti. Ve 1969'dan 1994'e kadar kendi grubu olan Dan Wagoner and Dancers'ı yönetti.
Taylor'ın “Özel Alan” adlı otobiyografisinde Bay Wagoner, büyük şehirde soytarı rolünü elinden geldiğince benimsemişti. Taylor, Bay Wagoner'in dans tarzını “güçlü”, “kalın bir çekirdekten gelen ağırlıkla” hareket eden bir stil olarak tanımladı ve onun “dil bükme koordinasyonları” konusundaki becerisini övdü. Eleştirmenler Bay Wagoner'ı iyi huylu bir meleğe ya da gözleri çatırdayan bir oyuncak ayıya benzetti.
Eleştirmen Anna Kisselgoff, 1984'te Haber'da şirketi hakkında yazdığı bir incelemede, “O tuhaf bir buluş, garip bir biçim ve beklenmedik bir hareketin ustasıdır” diye yazmıştı ve çalışmalarındaki “inanılmaz miktardaki enerjiye” ve “The Good”a dikkat çekmişti. , basit bir eğlence.
Pek çok eleştirmen, Bay Wagoner'in de kısa süreliğine dans ettiği Graham, Taylor ve Merce Cunningham'ın etkisine dikkat çekti. “Ancak, örneğin Martha Graham'ın tekniğinden parçalar ile Paul Taylor'ın kendine özgü duruşlarını birleştirme şekli, Merce Cunningham'dan türetilen adımları birbirine bağlamak için sıralı olmayan bir yaklaşımla bir araya getirilmesi – tüm bunlar bir tür özgünlüğe katkıda bulunuyor” diye yazdı Bayan. Kisselgoff.
Tematik olarak, Bay Wagoner'in ilk çalışmalarının çoğu, Appalachian'da yetiştirilme tarzına dayanıyordu: İlk oyununun adı “Dan's Run Penny Supper” idi, diğer bir oyun olan “Summer Rambo” ise bir elmanın adını taşıyordu. “A Dance for Grace and Elwood” ebeveynlerine, “Round This World, Baby Mine” ise country müziğine ithaf edildi.
“Fikrini Değiştirmek”, “Otjibwa Ango” ve “Pemaquid” gibi danslarından bazıları, Kızılderili kültürü ve hikayelerinden yararlanıyordu. 1975'te Boston kamu televizyonu için yaptığı dans videosu “George's House”, 18. yüzyıldan kalma bir kır evinin içinde ve çevresinde geçiyordu. Başka bir parçaya ailesinin gözleme tarifinin okunması eşlik etti.
Bay Wagoner'in uzun süredir arkadaşı olan ve onun pek çok yapımında çalışmış olan aydınlatma tasarımcısı Jennifer Tipton, Dance Magazine'e bir keresinde şöyle demişti: “Dan'in olağanüstü yanı, formunun karmaşıklığı ve öyküsünün basitliğidir.”
Robert Daniel Wagoner, 13 Temmuz 1932'de Batı Virginia'nın Springfield kırsal köyünde yaklaşık 150 nüfuslu doğdu. Kereste fabrikası ve çiftçi olan Elwood Wagoner ile evi idare eden Grace (Runion) Wagoner'ın on çocuğunun en küçüğüydü. Aile kendi tereyağını çalkaladı ve peynir yaptı, sosis yapmak için kendi domuzlarını kesti ve arta kalan domuz yağını sabuna dönüştürdü.
Bay Wagoner çocukluğunda bazen okulun dondurma salonlarında dans ederken, kız kardeşlerinden biri ona piyanoda eşlik ediyordu. 1981'de The Times'a “Perdesi açılan küçük bir sahne vardı, bu beni heyecanlandırdı” dedi. “Çok popülerdim.”
Ailesinin isteklerini yerine getirdi ve Morgantown'daki West Virginia Üniversitesi'nde eczacılık programına kaydoldu. Ancak dansa olan ilgisi devam etti. Üniversitenin dans topluluğu Orchesis'in gösterisini izledikten sonra gruba katıldı ve dans dersleri almaya başladı.
1954 yılında mezun oldu ve Tabipler Birliği'nde teğmen olarak Ordu'ya girdi. İki yıl boyunca Maryland'deki Fort Meade'de ve Washington'daki Walter Reed Ordu Tıp Merkezi'nde görev yaptı. Başkentte Graham'ın kumpanyasının bir üyesi olan Ethel Butler'dan dans eğitimi almaya başladı. New York'a gitmesi gerektiğini söyledi.
1956 yılında Bay Wagoner, New London, Connecticut'taki Amerikan Dans Festivali'ne katılmak üzere burs kazandı. Orada kaldığı süre boyunca modern dansın mucitleri Doris Humphrey ve José Limón'un yanı sıra Graham'ın kendisi ile çalıştı; Graham başlangıçta onun bazı tekniklerinde hata bulmuştu ama ona “Bunu yapabilirsin” demişti. New York'a gitti, yarı zamanlı olarak eczacı olarak çalıştı ve aynı zamanda Graham Stüdyosu'nda ders aldı. Kısa süre sonra onu şirketine katılmaya davet etti.
Graham şirketinde çalıştığı süre boyunca Bay Wagoner, diğerlerinin yanı sıra Clytemnestra, Acrobats of God ve Episodes gibi filmlerde roller yarattı. Taylor Company ile birlikte, neşeli atlamalarıyla karakterinin bir portresini koruyan, artık klasikleşmiş bir eser olan “Scudorama”, “Orbs” ve “Aureole”un orijinal kadrosunda yer aldı.
Bay Waggoner'in koreografisinin çoğu, arkadaşı şair George Montgomery'den ilham aldı veya onun sözlerini kullandı. Bay Wagoner'in Amerikan halk sanatı ve antika koleksiyonuyla dolu bir New York çatı katında birlikte yaşıyorlardı.
1989'dan 1991'e kadar Londra Çağdaş Dans Tiyatrosu'nun sanat yönetmenliğini yaptı. New York'a döndüğünde dansa verilen mali destek, özellikle de devlet bağışları azalmaya başladı ve Bay Montgomery'ye bakmaya odaklandı; 1997'de Huntington hastalığından öldü. Bay Wagoner 1992 yılında stüdyosunu kapattı ve 1994 yılında şirketini feshetti.
Aranan bir öğretmen oldu – ilk olarak Los Angeles'taki California Üniversitesi'nde; daha sonra 1995'ten 2005'e kadar New London'daki Connecticut College'da; ve ardından 2005'ten 2015'e kadar Florida Eyalet Üniversitesi'nde. 2007'de Dance Magazine'e şöyle demişti: “Sanırım hepimiz zillerimizi aynı hizaya getirebilseydik, savaşlar durur ve her şey yerli yerine otururdu.” “Ne kadar çok dansçımız olursa o kadar çok iyileşme gerçekleşebilir.”
Bay Wagoner'in öldüğü batı Maryland şehri Oakland'da yaşayan Bayan Sintine'ye ek olarak, erkek kardeşi Loy ve başka bir kız kardeşi Martha McLaughlin hayatta kaldı. Bay Wagoner, 1978'de Romney, Batı Virginia'da bir ev satın aldı ve zamanının bir kısmını orada geçirmeye devam etti.
1981'de The Times'a “Dans etmek çok çok zor” dedi. “Diğer dansçılara ders verdiğimde veya onlarla birlikte çalıştığımda, onları iyi yerlere gitme hissini paylaşmaya teşvik etmeye çalışıyorum.” Harekette oluşmayan güzel, esnek kaslarla güzel hizalanma ve ağırlık aktarımının beni yakaladığını görüyorum. ya da bloke et, bana ailemin rahatlık, güvenlik ve cömertlik duygusuna sahip olduğu hissini ver.
Huzurevindeki ölümü kız kardeşi Hannah Sinell tarafından doğrulandı.
Bay Wagoner, Appalachia'nın küçük kasabasında yaşayan bir çocuktu ve kendisi için New York'a gitme fikri, bir zamanlar söylediği gibi, “aya yolculuk” gibiydi. Ancak 1950'lerin sonlarından itibaren New York'ta dansçı ve koreograf olarak başarılı bir kariyere imza attı ve Amerikan modern dansının birçok önemli figürüyle çalıştı.
1957'den 1962'ye kadar Martha Graham Dans Topluluğu'nda ve 1968'de kısa bir süreliğine sahneye çıktı. 1960'tan 1968'e kadar şirketten meslektaşı Taylor'ın kurduğu grupta dans etti. Ve 1969'dan 1994'e kadar kendi grubu olan Dan Wagoner and Dancers'ı yönetti.
Taylor'ın “Özel Alan” adlı otobiyografisinde Bay Wagoner, büyük şehirde soytarı rolünü elinden geldiğince benimsemişti. Taylor, Bay Wagoner'in dans tarzını “güçlü”, “kalın bir çekirdekten gelen ağırlıkla” hareket eden bir stil olarak tanımladı ve onun “dil bükme koordinasyonları” konusundaki becerisini övdü. Eleştirmenler Bay Wagoner'ı iyi huylu bir meleğe ya da gözleri çatırdayan bir oyuncak ayıya benzetti.
Eleştirmen Anna Kisselgoff, 1984'te Haber'da şirketi hakkında yazdığı bir incelemede, “O tuhaf bir buluş, garip bir biçim ve beklenmedik bir hareketin ustasıdır” diye yazmıştı ve çalışmalarındaki “inanılmaz miktardaki enerjiye” ve “The Good”a dikkat çekmişti. , basit bir eğlence.
Pek çok eleştirmen, Bay Wagoner'in de kısa süreliğine dans ettiği Graham, Taylor ve Merce Cunningham'ın etkisine dikkat çekti. “Ancak, örneğin Martha Graham'ın tekniğinden parçalar ile Paul Taylor'ın kendine özgü duruşlarını birleştirme şekli, Merce Cunningham'dan türetilen adımları birbirine bağlamak için sıralı olmayan bir yaklaşımla bir araya getirilmesi – tüm bunlar bir tür özgünlüğe katkıda bulunuyor” diye yazdı Bayan. Kisselgoff.
Tematik olarak, Bay Wagoner'in ilk çalışmalarının çoğu, Appalachian'da yetiştirilme tarzına dayanıyordu: İlk oyununun adı “Dan's Run Penny Supper” idi, diğer bir oyun olan “Summer Rambo” ise bir elmanın adını taşıyordu. “A Dance for Grace and Elwood” ebeveynlerine, “Round This World, Baby Mine” ise country müziğine ithaf edildi.
“Fikrini Değiştirmek”, “Otjibwa Ango” ve “Pemaquid” gibi danslarından bazıları, Kızılderili kültürü ve hikayelerinden yararlanıyordu. 1975'te Boston kamu televizyonu için yaptığı dans videosu “George's House”, 18. yüzyıldan kalma bir kır evinin içinde ve çevresinde geçiyordu. Başka bir parçaya ailesinin gözleme tarifinin okunması eşlik etti.
Bay Wagoner'in uzun süredir arkadaşı olan ve onun pek çok yapımında çalışmış olan aydınlatma tasarımcısı Jennifer Tipton, Dance Magazine'e bir keresinde şöyle demişti: “Dan'in olağanüstü yanı, formunun karmaşıklığı ve öyküsünün basitliğidir.”
Robert Daniel Wagoner, 13 Temmuz 1932'de Batı Virginia'nın Springfield kırsal köyünde yaklaşık 150 nüfuslu doğdu. Kereste fabrikası ve çiftçi olan Elwood Wagoner ile evi idare eden Grace (Runion) Wagoner'ın on çocuğunun en küçüğüydü. Aile kendi tereyağını çalkaladı ve peynir yaptı, sosis yapmak için kendi domuzlarını kesti ve arta kalan domuz yağını sabuna dönüştürdü.
Bay Wagoner çocukluğunda bazen okulun dondurma salonlarında dans ederken, kız kardeşlerinden biri ona piyanoda eşlik ediyordu. 1981'de The Times'a “Perdesi açılan küçük bir sahne vardı, bu beni heyecanlandırdı” dedi. “Çok popülerdim.”
Ailesinin isteklerini yerine getirdi ve Morgantown'daki West Virginia Üniversitesi'nde eczacılık programına kaydoldu. Ancak dansa olan ilgisi devam etti. Üniversitenin dans topluluğu Orchesis'in gösterisini izledikten sonra gruba katıldı ve dans dersleri almaya başladı.
1954 yılında mezun oldu ve Tabipler Birliği'nde teğmen olarak Ordu'ya girdi. İki yıl boyunca Maryland'deki Fort Meade'de ve Washington'daki Walter Reed Ordu Tıp Merkezi'nde görev yaptı. Başkentte Graham'ın kumpanyasının bir üyesi olan Ethel Butler'dan dans eğitimi almaya başladı. New York'a gitmesi gerektiğini söyledi.
1956 yılında Bay Wagoner, New London, Connecticut'taki Amerikan Dans Festivali'ne katılmak üzere burs kazandı. Orada kaldığı süre boyunca modern dansın mucitleri Doris Humphrey ve José Limón'un yanı sıra Graham'ın kendisi ile çalıştı; Graham başlangıçta onun bazı tekniklerinde hata bulmuştu ama ona “Bunu yapabilirsin” demişti. New York'a gitti, yarı zamanlı olarak eczacı olarak çalıştı ve aynı zamanda Graham Stüdyosu'nda ders aldı. Kısa süre sonra onu şirketine katılmaya davet etti.
Graham şirketinde çalıştığı süre boyunca Bay Wagoner, diğerlerinin yanı sıra Clytemnestra, Acrobats of God ve Episodes gibi filmlerde roller yarattı. Taylor Company ile birlikte, neşeli atlamalarıyla karakterinin bir portresini koruyan, artık klasikleşmiş bir eser olan “Scudorama”, “Orbs” ve “Aureole”un orijinal kadrosunda yer aldı.
Bay Waggoner'in koreografisinin çoğu, arkadaşı şair George Montgomery'den ilham aldı veya onun sözlerini kullandı. Bay Wagoner'in Amerikan halk sanatı ve antika koleksiyonuyla dolu bir New York çatı katında birlikte yaşıyorlardı.
1989'dan 1991'e kadar Londra Çağdaş Dans Tiyatrosu'nun sanat yönetmenliğini yaptı. New York'a döndüğünde dansa verilen mali destek, özellikle de devlet bağışları azalmaya başladı ve Bay Montgomery'ye bakmaya odaklandı; 1997'de Huntington hastalığından öldü. Bay Wagoner 1992 yılında stüdyosunu kapattı ve 1994 yılında şirketini feshetti.
Aranan bir öğretmen oldu – ilk olarak Los Angeles'taki California Üniversitesi'nde; daha sonra 1995'ten 2005'e kadar New London'daki Connecticut College'da; ve ardından 2005'ten 2015'e kadar Florida Eyalet Üniversitesi'nde. 2007'de Dance Magazine'e şöyle demişti: “Sanırım hepimiz zillerimizi aynı hizaya getirebilseydik, savaşlar durur ve her şey yerli yerine otururdu.” “Ne kadar çok dansçımız olursa o kadar çok iyileşme gerçekleşebilir.”
Bay Wagoner'in öldüğü batı Maryland şehri Oakland'da yaşayan Bayan Sintine'ye ek olarak, erkek kardeşi Loy ve başka bir kız kardeşi Martha McLaughlin hayatta kaldı. Bay Wagoner, 1978'de Romney, Batı Virginia'da bir ev satın aldı ve zamanının bir kısmını orada geçirmeye devam etti.
1981'de The Times'a “Dans etmek çok çok zor” dedi. “Diğer dansçılara ders verdiğimde veya onlarla birlikte çalıştığımda, onları iyi yerlere gitme hissini paylaşmaya teşvik etmeye çalışıyorum.” Harekette oluşmayan güzel, esnek kaslarla güzel hizalanma ve ağırlık aktarımının beni yakaladığını görüyorum. ya da bloke et, bana ailemin rahatlık, güvenlik ve cömertlik duygusuna sahip olduğu hissini ver.