ZACHARY WOLFE
Finansal zorluklar ama bol zenginlik
Uzun bir krizin ardından geçen yıl gösteri sanatları açısından normale yaklaşan bir durumla sona erdi. Ancak yıldız işaretli bir normallik olduğu ortaya çıktı: Pandemi bitmiş olabilir ama orkestralar ve opera binaları bilet satmakta zorlanıyor, mal ve işçilik maliyetleri hızla arttı; Gösterilerin sahnelenmesi artık daha pahalı ve faturaları dengelemek için daha az gelir geliyor. Bu mali zorluklara rağmen, 2023’te müzik zenginlikleri çok fazlaydı; kronolojik sıraya göre sunulan bu favoriler de bunu açıkça ortaya koyuyor.
“L’Elisir d’Amore”
Donizetti kestanelerinin yeniden canlandırılması genellikle bu tür bir listede yer almaz, ancak şefkatli ve komik “Elisir” benim en sevdiğim parçalardan biri ve Ocak ayında Metropolitan Operası’nın en iyilerini sergiledi. İçtenlikle gülen Tenor Javier Camarena ve nazik ama cesur soprano Golda Schultz, orkestra şefi Michele Gamba’nın coşkulu yönetimi altında, parçanın abartısız ve karikatürsüz bir şekilde geniş tiyatronun her köşesine ulaşacağına güvendi. (İncelememizi okuyun.)
Yuja Wang
“Hayatta bir kez” deyimi ortalıkta dolaşıyor ama gerçekte: Rachmaninoff’un piyano ve orkestra için beş eserinin tamamını tek bir konserde kaç kez duyacaksınız? Ocak ayında Carnegie Hall’da başarıya ulaşan Yannick Nézet-Séguin yönetimindeki bu göz kamaştırıcı piyanist ve Rachmaninoff’la tüm tarihi bağlantılarıyla birlikte Philadelphia Orkestrası düzeyindeki güçlerden bahsetmeye bile gerek yok. Uzun, baş döndürücü derecede ustaca bir öğleden sonra. (İncelememizi okuyun.)
Felipe Lara
New York Filarmoni bu yıl bazı dikkat çekici konserler verdi: Çok gençlere (evet, Rachmaninoff’tan heyecan duyan piyanist Yunchan Lim, 19) ve çok yaşlılara (Ingvar’dan heyecan duyan Herbert Blomstedt, 95) özel ilgi göstereceğim. Lidholm ve Berlioz yönetti). Ancak belki de en dikkate değer olanı, Mart ayında Felipe Lara’nın 2019 Çift Konçertosu’nun New York prömiyeriydi; burada Claire Chase (birçok flütte) ve Esperanza Spalding (kontrabasta seslendiriyor) her zaman güneşli olmasa da coşkulu ve coşkulu bir konser için yer aldı. Organizma. Yılın yeni eserleri için diğer seçeneklerim: Ekim ayında Miller Tiyatrosu’nda Kate Soper’ın kurnazca zekice hazırlanmış oda operası “The Hunt” ve bu ay Filarmoni Orkestrası tarafından prömiyeri yapılan Steve Reich’in enerjik ama meditasyonlu “Jacob’s Ladder”ı. (Lara konseri incelememizi okuyun.)
Finansal zorluklar ama bol zenginlik
Uzun bir krizin ardından geçen yıl gösteri sanatları açısından normale yaklaşan bir durumla sona erdi. Ancak yıldız işaretli bir normallik olduğu ortaya çıktı: Pandemi bitmiş olabilir ama orkestralar ve opera binaları bilet satmakta zorlanıyor, mal ve işçilik maliyetleri hızla arttı; Gösterilerin sahnelenmesi artık daha pahalı ve faturaları dengelemek için daha az gelir geliyor. Bu mali zorluklara rağmen, 2023’te müzik zenginlikleri çok fazlaydı; kronolojik sıraya göre sunulan bu favoriler de bunu açıkça ortaya koyuyor.
“L’Elisir d’Amore”
Donizetti kestanelerinin yeniden canlandırılması genellikle bu tür bir listede yer almaz, ancak şefkatli ve komik “Elisir” benim en sevdiğim parçalardan biri ve Ocak ayında Metropolitan Operası’nın en iyilerini sergiledi. İçtenlikle gülen Tenor Javier Camarena ve nazik ama cesur soprano Golda Schultz, orkestra şefi Michele Gamba’nın coşkulu yönetimi altında, parçanın abartısız ve karikatürsüz bir şekilde geniş tiyatronun her köşesine ulaşacağına güvendi. (İncelememizi okuyun.)
Yuja Wang
“Hayatta bir kez” deyimi ortalıkta dolaşıyor ama gerçekte: Rachmaninoff’un piyano ve orkestra için beş eserinin tamamını tek bir konserde kaç kez duyacaksınız? Ocak ayında Carnegie Hall’da başarıya ulaşan Yannick Nézet-Séguin yönetimindeki bu göz kamaştırıcı piyanist ve Rachmaninoff’la tüm tarihi bağlantılarıyla birlikte Philadelphia Orkestrası düzeyindeki güçlerden bahsetmeye bile gerek yok. Uzun, baş döndürücü derecede ustaca bir öğleden sonra. (İncelememizi okuyun.)
Felipe Lara
New York Filarmoni bu yıl bazı dikkat çekici konserler verdi: Çok gençlere (evet, Rachmaninoff’tan heyecan duyan piyanist Yunchan Lim, 19) ve çok yaşlılara (Ingvar’dan heyecan duyan Herbert Blomstedt, 95) özel ilgi göstereceğim. Lidholm ve Berlioz yönetti). Ancak belki de en dikkate değer olanı, Mart ayında Felipe Lara’nın 2019 Çift Konçertosu’nun New York prömiyeriydi; burada Claire Chase (birçok flütte) ve Esperanza Spalding (kontrabasta seslendiriyor) her zaman güneşli olmasa da coşkulu ve coşkulu bir konser için yer aldı. Organizma. Yılın yeni eserleri için diğer seçeneklerim: Ekim ayında Miller Tiyatrosu’nda Kate Soper’ın kurnazca zekice hazırlanmış oda operası “The Hunt” ve bu ay Filarmoni Orkestrası tarafından prömiyeri yapılan Steve Reich’in enerjik ama meditasyonlu “Jacob’s Ladder”ı. (Lara konseri incelememizi okuyun.)