Mezopotamya
New member
Sık sık kendinizle konuşursunuz. Zaman, ama yine de eski en iyi, şimdi tartışmalı bir arkadaşla bir konuşma arıyor. Takdir ettiğiniz veya sevdiğiniz ama görüşünü kaybettiğiniz kişileri arama zamanı. Aniden bu çağrı gelene kadar, iki kardeş Jasmin ve Jaqueline gibi. Onun için Mayıs ayında Mayıs ayında saat yedide gençlik refah ofisi çağrısı bir şok: en küçük kız kardeşi Celina öldü. Sadece 16 yaşındaydı. Celina görünüşe göre 15 Mayıs'ta aşırı dozdan öldü, dedi kız kardeşleri.
Genç yaşta kendilerini kaybettikten sonra kendilerini tekrar bulmuşlardı. Celina'nın korkunç bir geçmişi vardı. Kız kardeşleri bunu duygusal bir telefon görüşmesinde böyle anlatıyor.
Jaqueline, “Toplam on bir çocuktuk” diyor. “Altı kız ve beş erkek, Celina en küçüğüydü.” 2009 yılında anne babayı kanserden muzdarip bıraktı. Anne, çocukları kalıcı bir ikametgahı olmadan, okul yeri olmadan Berlin'e götürdü. Jaqueline, “Bir süre arkadaşlarda uyuduk. Sonra gençlik refahı bizi bakıma aldı.” “Celina sadece dokuz aylıktı.”
Kardeşler bölünür ve çeşitli kurumlarda kendilerini kaybeder ve aileleri korurlar. En çok en çok temas kaybolur veya arzu edilmez, artık Berlin'de veya çevrede yaşamasalar bile, sadece Jaqueline ve Yasemin bunu dik alıyor. Celina ile bağlantı da yıllarca kayboluyor.
Kız kardeşi, bir buçuk yıl içinde Celina'nın başkentte koruyucu bir anne ile sonuçlandığını söylüyor. On bir yaşına kadar orada yaşadı, sonra eve geri döndü. Jaqueline bunu sadece kız kardeşin ölümünden kısa bir süre önce öğrendi. “Onu sadece üç ya da dört yaşındayken bir kez daha gördüm. İyi ellerde olduğunu düşündük.” Celina'yı korumak için kardeşleriyle temas yoktu. “Her birimizin kendi sorunları vardı,” diyor Jasmin. “Ama Celina en zorla vurdu.”
Celina, Mayıs 2024'te gençlik evinden ayrıldı. Orada 15 yaşındaydı ve evsizdi, diyor Jaqueline. “Burada ve orada uyudu.” Geçmişe bakıldığında, şaşkınlık kardeşlere yayılıyor. “Gençlik refahı ofisi başarısız oldu. 15 yaşında Berlin'de evsizdi. Bu nasıl olabilir?”
“Bu benim en güzel günlerimden biriydi. Ve şimdi onu tekrar kaybettim”
O zaman, ikisi kız kardeşlerinin kaderi hakkında hiçbir şey bilmiyorlar. Temas başlangıçta gerçekleşemedi.
Jasmin, ölümünden birkaç ay önce Facebook'ta en genç olanı bulana kadar. Jaqueline, “Kız kardeşim Celina Facebook'ta bulduğunda çok mutlu oldum” diyor. “Bu benim en güzel günlerimden biriydi. Ve şimdi böyle bir bok yüzünden onu tekrar kaybettim.”
Celina'yı internette bulduktan sonra, üçü neredeyse her gün aradı. “Bir grup sohbetimiz bile vardı,” diyor Jasmin. “Celina beni gerçekten ziyaret etmek, küçük çocuğumu tanımak istedi, şimdi Pentecost üzerinden. İlk kez birbirimizi tekrar görürdük.” Ancak Celina sadece birkaç hafta önce ölüyor, 15 Mayıs'ta kardeşleri anlatıyor.
Son temas, Celina'nın ölümünden kısa bir süre önceydi. Jasmin, “Bir iki gün alması normaldi” diyor. Sonra 15 Mayıs Perşembe günü, telefon sabah yedide çaldı. Gençlik Refah Ofisi'nden gelen çağrı, Celina ziyarete gelmeyecek, öldü. Jasmin bir sesle “Yabancı bir dairede, 16 yaşında, evsiz bir insan olarak yalnız öldü” diyor. “Aşırı dozda, genç refah ofisi diyor.” Celina'nın otopsisi hala beklemede, ancak o zaman kız kardeşler için kesinlik olacak.
Jasmin, “Geçmişi bir uyuşturucu vardı. Ve beyin böyle bir şeyi unutmuyor. Ama genç refah ofisine göre doğru yoldaydı,” diyor Jasmin. Jaqueline, “Ayrıca hayatını kontrol altına almasına yardımcı olmak istedik.” “Maalesef çok geçti. Her zaman en azından zor şeyleri bırakmasını umuyorduk. Her şeyi tüketti, neredeyse hiçbir şey bırakmadı.” “Ama durmaya hazırdı,” diyor Jasmin. “Muhtemelen arkadaşlarını kaybetti, ama hala yanlış çevrelerdeydi.”
“Kendini suçluyorsun”
“Celina çok utangaç ve çok güzeldi,” diyor Jasmin. İki kız kardeş sadece Celina ile geç temas halinde olsalar bile, kendileri hakkında kendilerini koruyucu anne ile değiştirdiler. “Super -ger'i okudu, neredeyse yuttu. Sanatsal yetenekli ve yaratıcı oldu, Daisy'yi boyamayı tercih etti. Aynı zamanda doğada yalnız olmaktan çok mutluydu. Düşüncelerde sakindi, yaşı için çok büyüdü. Çok büyüdü.” Sonra, koruyucu annenin kız kardeşlere söylediği gibi ergenlik geldi. “Ve ergenlikle, şeytanlar geldi – ve uyuşturucular. İyi hissetmek, düşüncelere ait. Kalbindeki deliği doldurmak istedi.”
En küçüklerin ölümü iki kız kardeşi çok aldı. “Onu gerçekten tanımasam bile, onu her şeyden çok seviyorum,” diyor Jasmin, ara vermelisin. “Ona başka bir şey söyleyebilseydim, onu bulmakta zorlanmadığım için ondan özür dilerim; zamanında ona yardım etmedi.” Kız kardeşi ekliyor: “Kendini suçluyorsun. Daha iyi bir şekilde olduğunu ve ona inandık.”
Şimdi, kaybın yanı sıra, kardeşlerde başka bir yük var. Jasmin, ölen kız kardeşin cenazesini karşılayamazsınız.
Otopsi gerçekleşir gerçekleşmez, Celina gömülecek. Jaqueline, “Onlara onurlu veda etmek istiyoruz” diyor. Undertaker kız kardeşlere cenaze maliyeti verdi. Mezar ve bakım Celina'nın koruyucu annesine öder. “Ama gerisini ödemeliyiz,” diyor Jasmin. “Kremasyon, küçük bir cenaze hizmeti ve urn. Yaklaşık 3500 Euro bize geliyor. Ebeveyn iznindeyim, sadece ödeyecek rezervlerimiz yok. Maliyetler çok yüksek.”
Celina'nın cenazesini finanse edebilmek için, kız kardeşler internette bir bağış koleksiyonu başlattı. 1415 Euro zaten toplandı. Bu onurlu bir veda için yeterli değil. “Cenaze duygusallaşıyor. Düşünce beni zorlaştırıyor. Umarım güzel olur. Çok şey ağlayacak. Mümkün olduğunca kişisel olmalı.”
Genç yaşta kendilerini kaybettikten sonra kendilerini tekrar bulmuşlardı. Celina'nın korkunç bir geçmişi vardı. Kız kardeşleri bunu duygusal bir telefon görüşmesinde böyle anlatıyor.
Jaqueline, “Toplam on bir çocuktuk” diyor. “Altı kız ve beş erkek, Celina en küçüğüydü.” 2009 yılında anne babayı kanserden muzdarip bıraktı. Anne, çocukları kalıcı bir ikametgahı olmadan, okul yeri olmadan Berlin'e götürdü. Jaqueline, “Bir süre arkadaşlarda uyuduk. Sonra gençlik refahı bizi bakıma aldı.” “Celina sadece dokuz aylıktı.”
Kardeşler bölünür ve çeşitli kurumlarda kendilerini kaybeder ve aileleri korurlar. En çok en çok temas kaybolur veya arzu edilmez, artık Berlin'de veya çevrede yaşamasalar bile, sadece Jaqueline ve Yasemin bunu dik alıyor. Celina ile bağlantı da yıllarca kayboluyor.
Kız kardeşi, bir buçuk yıl içinde Celina'nın başkentte koruyucu bir anne ile sonuçlandığını söylüyor. On bir yaşına kadar orada yaşadı, sonra eve geri döndü. Jaqueline bunu sadece kız kardeşin ölümünden kısa bir süre önce öğrendi. “Onu sadece üç ya da dört yaşındayken bir kez daha gördüm. İyi ellerde olduğunu düşündük.” Celina'yı korumak için kardeşleriyle temas yoktu. “Her birimizin kendi sorunları vardı,” diyor Jasmin. “Ama Celina en zorla vurdu.”
Celina, Mayıs 2024'te gençlik evinden ayrıldı. Orada 15 yaşındaydı ve evsizdi, diyor Jaqueline. “Burada ve orada uyudu.” Geçmişe bakıldığında, şaşkınlık kardeşlere yayılıyor. “Gençlik refahı ofisi başarısız oldu. 15 yaşında Berlin'de evsizdi. Bu nasıl olabilir?”
“Bu benim en güzel günlerimden biriydi. Ve şimdi onu tekrar kaybettim”
O zaman, ikisi kız kardeşlerinin kaderi hakkında hiçbir şey bilmiyorlar. Temas başlangıçta gerçekleşemedi.
Jasmin, ölümünden birkaç ay önce Facebook'ta en genç olanı bulana kadar. Jaqueline, “Kız kardeşim Celina Facebook'ta bulduğunda çok mutlu oldum” diyor. “Bu benim en güzel günlerimden biriydi. Ve şimdi böyle bir bok yüzünden onu tekrar kaybettim.”
Celina'yı internette bulduktan sonra, üçü neredeyse her gün aradı. “Bir grup sohbetimiz bile vardı,” diyor Jasmin. “Celina beni gerçekten ziyaret etmek, küçük çocuğumu tanımak istedi, şimdi Pentecost üzerinden. İlk kez birbirimizi tekrar görürdük.” Ancak Celina sadece birkaç hafta önce ölüyor, 15 Mayıs'ta kardeşleri anlatıyor.
Son temas, Celina'nın ölümünden kısa bir süre önceydi. Jasmin, “Bir iki gün alması normaldi” diyor. Sonra 15 Mayıs Perşembe günü, telefon sabah yedide çaldı. Gençlik Refah Ofisi'nden gelen çağrı, Celina ziyarete gelmeyecek, öldü. Jasmin bir sesle “Yabancı bir dairede, 16 yaşında, evsiz bir insan olarak yalnız öldü” diyor. “Aşırı dozda, genç refah ofisi diyor.” Celina'nın otopsisi hala beklemede, ancak o zaman kız kardeşler için kesinlik olacak.
Jasmin, “Geçmişi bir uyuşturucu vardı. Ve beyin böyle bir şeyi unutmuyor. Ama genç refah ofisine göre doğru yoldaydı,” diyor Jasmin. Jaqueline, “Ayrıca hayatını kontrol altına almasına yardımcı olmak istedik.” “Maalesef çok geçti. Her zaman en azından zor şeyleri bırakmasını umuyorduk. Her şeyi tüketti, neredeyse hiçbir şey bırakmadı.” “Ama durmaya hazırdı,” diyor Jasmin. “Muhtemelen arkadaşlarını kaybetti, ama hala yanlış çevrelerdeydi.”
“Kendini suçluyorsun”
“Celina çok utangaç ve çok güzeldi,” diyor Jasmin. İki kız kardeş sadece Celina ile geç temas halinde olsalar bile, kendileri hakkında kendilerini koruyucu anne ile değiştirdiler. “Super -ger'i okudu, neredeyse yuttu. Sanatsal yetenekli ve yaratıcı oldu, Daisy'yi boyamayı tercih etti. Aynı zamanda doğada yalnız olmaktan çok mutluydu. Düşüncelerde sakindi, yaşı için çok büyüdü. Çok büyüdü.” Sonra, koruyucu annenin kız kardeşlere söylediği gibi ergenlik geldi. “Ve ergenlikle, şeytanlar geldi – ve uyuşturucular. İyi hissetmek, düşüncelere ait. Kalbindeki deliği doldurmak istedi.”
En küçüklerin ölümü iki kız kardeşi çok aldı. “Onu gerçekten tanımasam bile, onu her şeyden çok seviyorum,” diyor Jasmin, ara vermelisin. “Ona başka bir şey söyleyebilseydim, onu bulmakta zorlanmadığım için ondan özür dilerim; zamanında ona yardım etmedi.” Kız kardeşi ekliyor: “Kendini suçluyorsun. Daha iyi bir şekilde olduğunu ve ona inandık.”
Şimdi, kaybın yanı sıra, kardeşlerde başka bir yük var. Jasmin, ölen kız kardeşin cenazesini karşılayamazsınız.
Otopsi gerçekleşir gerçekleşmez, Celina gömülecek. Jaqueline, “Onlara onurlu veda etmek istiyoruz” diyor. Undertaker kız kardeşlere cenaze maliyeti verdi. Mezar ve bakım Celina'nın koruyucu annesine öder. “Ama gerisini ödemeliyiz,” diyor Jasmin. “Kremasyon, küçük bir cenaze hizmeti ve urn. Yaklaşık 3500 Euro bize geliyor. Ebeveyn iznindeyim, sadece ödeyecek rezervlerimiz yok. Maliyetler çok yüksek.”
Celina'nın cenazesini finanse edebilmek için, kız kardeşler internette bir bağış koleksiyonu başlattı. 1415 Euro zaten toplandı. Bu onurlu bir veda için yeterli değil. “Cenaze duygusallaşıyor. Düşünce beni zorlaştırıyor. Umarım güzel olur. Çok şey ağlayacak. Mümkün olduğunca kişisel olmalı.”